Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 4

Laura Marling, όταν η εφηβεία σημαδεύει..

του Γιάννη Λαζάρου

Το μελάνι μου, μάταια, προσπαθεί να συγχρονιστεί με τις στάλες της βροχής... Η πρώτη φετινή αξιοσημείωτη βροχόπτωση, στην Αθήνα, λαμβάνει χώρα την ώρα που αναρωτιέμαι με τι να καταπιαστώ στο πρώτο μου κείμενο για το «Βακχικόν». Ο δυνατός άνεμος που τρυπώνει από το σφραγισμένο μου παράθυρο, ψιθυρίζει “Laura Marling”...

Και εγώ του απαντώ, αρχικά, γιατί όχι. Εν συνεχεία, σιγουρεύομαι και με περίσσειο θάρρος απαντώ, ναι. Τι ιδανικότερο soundtrack για μια βροχερή μέρα (για έναν μελαγχολικό τύπο σαν κι εμένα) από το “Alas I cannot swim”, το πρώτο album της δεκαοκτάχρονης ξανθομαλλούσας Marling. Ή Laura, μιας και έχουμε γνωριστεί καλύτερα μέσα από τους ήχους και τις λέξεις που αναδύει ο δίσκος της;
Όπως και να έχει, το album της έχει κολλήσει εδώ και τέσσερις μήνες στο i-pod μου. Αναζητώ τους λόγους... Ούτε έφηβικό έρωτα βιώνω, ούτε πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω ρομαντικό φολκ, ούτε η Laura έχει τη μαγευτικότερη φωνή που έχω ακούσει στη ζωή μου... Όμως, τα τραγούδια εκπέμπουν μια αγνότητα και τρυφερότητα, χαμένες στην εποχή μας. Η Laura αφηγείται με σπάνια ειλικρίνεια τα βιώματά της από μια «δύσκολη» σχέση που έχει ζήσει, που έχει φανταστεί, που της έχουν περιγράψει... ούτε που με ενδιαφέρει να το ψάξω.
Δημιουργώ τις δικές μου εικόνες, συνδέω τα λόγια της με προσωπικές εμπειρίες, στέκομαι δίπλα της, την ακούω με κατανόηση και γινόμαστε φίλοι. Μου λέει για τον καταθλιπτικό νεαρό που γνώρισε, ερωτεύθηκε, τον ένιωσε, ενώθηκε για λίγο μαζί του και ύστερα αυτός χάθηκε μετά από μια σιωπηρή κουβέντα που είχαν πλάι στις όχθες ενός ποταμού... και ξάφνου, ταυτίζομαι, αναλαμβάνω το ρόλο του, τον βιώνω για να φτάσω με τη Laura στην κάθαρση. Την κάθαρση που δεν προσφέρει το cd, αφού κάνει αέναους κύκλους στο μυαλό και την ψυχή και καταλήγει... ούτε που με ενδιαφέρει να το ψάξω.

Τα φαντάσματα των στιγμών  που έχουν φύγει κι αυτών που θα έρθουν με τρελλαίνουν... Ο χρόνος σε συνδυασμό με την ανάμνηση πληγώνει όσο τίποτε άλλο. Τρέχουν χέρι – χέρι και αδυνατώ  να ακολουθήσω το ρυθμό τους. Η κατάθλιψη με αγκαλιάζει, αποκτώ αυτοκτονικές τάσεις και η Laura δίπλα μου, στέκει σαν το γυναικείο αρχέτυπο, το δυναμικό ον που στηρίζει το αδύναμο άρρεν και προσπαθεί να το επαναφέρει στη σκληρή πραγματικότητα.
Την πραγματικότητα που με κάνει να ουρλιάζω από τρόμο στους εφιάλτες που με στοιχειώνουν. Και το θήλυ αγκαλιάζει το φοβισμένο αγόρι που κρύβεται πίσω από το ανδρικό πρόσωπο, ενώ η βροχή έξω μαίνεται...
Και μουσκεύει τα απλωμένα ρούχα και γεμίζει με σταγόνες το παράθυρο δίπλα από την πόρτα... Το παράθυρο που χτυπάω για να μπω στη ζεστασιά σου. Κι εσύ σκέφτεσαι να ανοίξεις ή η παράνοιά μου θα σε στείλει μαζί μου στην άβυσσο... Θα μου ανοίξεις, το ξέρω. Το ταλάντεμα (που θα έλεγε και ο Ρίτσος) είναι αυτό που σου αρέσει. Η εναλλαγή κόλασης και παραδείσου, το γιν και το γιαν είναι που σε τρέφει...
Εσύ, όμως, δεν το βάζεις ποτέ κάτω. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να συνειδητοποιείς πως υπάρχουν πολλά ακόμη να γευτείς, ενώ εγώ έχω απογοητευθεί, έχω χάσει το όποιο ταλέντο μου, δε μπορώ να χαμογελάσω, ασφυκτιώ... μα... μα, με καθησυχάζεις, μου λες να πάψω να κλαίω, γιατί τόσοι πήγαν στράφι. Ας μην είμαι κι εγώ ένας από αυτούς. Μα πόσο θα αντέξεις; Δεν είμαστε θεοί, δεν είμαστε αθάνατοι... Γιατί να αναλωνόμαστε στη μιζέρια και τη γκρίνια;

Κάποιες φορές με αποφεύγεις για να συνέλθω κι άλλες πάλι μου τραγουδάς «...Oh, you crawled out of the sea,
straight into my arms».
Και δε μπορώ παρά να σου παραδοθώ Laura…Στην εφηβική ζεστή φωνή σου, στη μελαγχολική κιθάρα σου, στα έγχορδα που σε πλαισιώνουν, στα διακριτικά κρουστά σου, σ τα ξανθά μαλλιά σου...
Ψάχνοντας για τα clips σου στο Youtube, ανακάλυψα δεκάδες διασκευές των τραγουδιών σου από νέους και μη, όλου του κόσμου. Πολλά blogs που αναφέρονται σε σένα με άκρως κολακευτικά λόγια. Χαίρομαι που άγγιξες πολύ κόσμο, αν και ήταν αναμενόμενο.

Η βροχή σιγεί... και η μουσική σου σιωπά σαν σε μυστική συμφωνία με τον καιρό. Χάρηκα που σε ξανασυνάντησα, που τα είπαμε. Εις στο επανειδείν!

Σύντομο Trivia:
H Laura γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1990 στο Χαμπσάιρ της Αγγλίας. Έχει συναντηθεί στη σκηνή με τον Adam Green και τον Jamie T. Έχει εμφανιστεί στα Wireless και Underage Festival. Το πρώτο της άλμπουμ, «Alas I cannot swim» κυκλοφόρησε 4 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους από τη Virgin. Ήταν υποψήφια για βραβείο Mercury και πριν ένα μήνα κυκλοφόρησε το τρίτο single του δίσκου. Αυτή τη στιγμή περιοδεύει...