Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 12

"Αγκαλιά με τον ήλιο" - Sissi Soko

Αγκαλιά με τον ήλιο, Μυθιστόρημα, Sissi Soko, Εκδόσεις Οσελότος, 2010
Και έτσι ενώ ο ελεύθερος αρχαίος άνθρωπος ένιωθε: ΘΕΛΩ- ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ! Ο σκλάβος ένιωθε αντιθέτως: ΠΡΕΠΕΙ- ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΩ…                                             
…Η ερωτική αγάπη, αγάπη λέω όχι έρωτας, είναι υπόθεση δύο πλασμάτων πνευματικά ίσων.

 
Σημείωμα (του Νίκου Μπίνου)
Είχα στα χέρια μου το βιβλίο της Sissi Soko σχεδόν από τις αρχές Σεπτεμβρίου, αν δε με απατά η μνήμη μου. Το είχα αφήσει μαζί με άλλα ακόμα αδιάβαστα βιβλία, μεγαλώνοντας τη στοίβα που έχει δημιουργηθεί δίπλα στο γραφείο μου. Σκέφτηκα ότι είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου μέχρι το Δεκέμβρη, μήνας που βγαίνει το τεύχος 12 του περιοδικού, ώστε να το ετοιμάσω για να συμπεριληφθεί την ύλη του.

Στις αρχές του Νοέμβρη βρίσκομαι για ένα γρήγορο μεσημεριανό μπρέικ στο καφέ Φλοράλ στα Εξάρχεια. Ετοιμαζόμενος να φύγω παρατηρώ ότι λίγη ώρα πιο μετά, στον ίδιο χώρο, θα γινόταν η παρουσίαση του βιβλίου που είχα ξεχάσει εδώ και περίπου δυο μήνες δίπλα στο γραφείο μου. Και κυρίως αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι ο χρόνος αρχίζει να πιέζει επικίνδυνα. Αυτό ήταν. Δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστες ώρες από τον προσωπικό μου χρόνο για την ανάγνωση αλλά και την αποτύπωση των εντυπώσεων στο κείμενο που μόλις διαβάζετε.                      
                                               
Στο τελευταίο της βιβλίο -έχουν προηγηθεί άλλα τέσσερα που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα- σου δίνει μια αίσθηση ότι πρόκειται περισσότερο για αυτοβιογραφικό. Με τις περιγραφές της αλλά και κάποια δοκιμιακά αποσπάσματα μας ταξιδεύει στην ενωμένη ακόμα Τσεχοσλοβακία. Έχοντας την αντίθεση του ΠΡΕΠΕΙ και του ΘΕΛΩ να κυριαρχεί στις σελίδες του, μας εξιστορεί γεγονότα και συμβάντα που αντιμετώπισε, που βίωσε ή και τα προσπέρασε. Δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαία και η επιλογή του συγκεκριμένου αποσπάσματος ως εισαγωγή του κειμένου. Αναφορές φυσικά γίνονται και στην πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στο τότε ενωμένο κρατίδιο της κεντρικής Ευρώπης. Όλες αυτές οι αυτοβιογραφικές αναφορές μπορούν να λειτουργήσουν κάλλιστα ως οδηγός για τον καθένα μας τόσο στην προσωπική του ζωή όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Και πάντα ένα βιβλίο τελειώνει με τη μελωδία ενός ωραίου τραγουδιού… Όσοι το διαβάσουν θα καταλάβουν και τι εννοώ με την τελευταία μου πρόταση.