Η Ποίηση στην εποχή της εκποίησης θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα συλλογικό ποιητικό έργο, αν ο τίτλος αυτός, δε δήλωνε συνάμα και το όνομα μιας ομάδας ποιητών που ζουν, υπάρχουν, βιώνουν ανάμεσά μας, τόσο απλά την τόσο δύσκολη τέχνη της Ποίησης.
Από τις Eκδόσεις Άπαρσις η συλλογή που ουσιαστικά αποτελεί μια φυσική προέκταση των διαφορετικών δια-δράσεων της ομάδας με τις άλλες τέχνες, αλλά και κάθε μέλους της ξεχωριστά με τους σύγχρονους ομοτέχνους του και κυρίως με τους ανθρώπους που συγχρωτίζεται.
Στο βιβλίο αυτό συνυπάρχουν 21 διαφορετικές, ευδιάκριτες και αξιοπρόσεκτες ποιητικές φωνές που ως πρωταρχική τους ανάγκη δεν έχουν απλά το να μιλήσουν, αλλά να προσδιορίσουν η καθεμιά ξεχωριστά με τη δική της χροιά, μέσα στη δική της εποχή, την ομαδική φωνή που αντέχει να μιλάει για τη συλλογική ανάγκη μιας κάποιας αλλαγής.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Ποίηση στην εποχή της εκποίησης είναι η ζωντανή απόδειξη ότι όταν ο στόχος είναι κοινός, οι τρόποι μπορεί να βρεθούν.