Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 21

Ξενοδοχείο Ίρις της Γυόκο Ογκάουα

Ξενοδοχείο Ίρις, Μυθιστόρημα, Γυόκο Ογκάουα, μτφρ. Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Εκδόσεις Άγρα, 2004


Σε μια πρόσφατη συνάντηση της λέσχης ανάγνωσης, στην οποία με θέρμη συμμετέχω, είχαμε μια συζήτηση περί έξαλλης λογοτεχνίας γενικώς. Πετιέται λοιπόν ενθουσιώδης, μια στιγμή, η Τατιάνα και μου λέει «Oγκάουα έχεις διαβάσει; Ξεκίνα με το Ξενοδοχείο Ίρις, αύριο κιόλας!».

Ανίδεη εγώ φεύγω το βράδυ εκείνο με τις καλύτερες συστάσεις για το ανάγνωσμα και την επομένη το πρωί σπεύδω να το αναζητήσω. Έχω ένα συστηματάκι, όταν βρίσκομαι στα βιβλιοπωλεία. Ένα κόλπο για να αποφασίσω ποιό απ΄ τα βιβλία, που έχω μπροστά μου, θα προτιμήσω τελικά. Ανοίγω την πρώτη σελίδα και διαβάζω τις πρώτες γραμμές. Λέω ένα γεια στο πόδι δηλαδή, κοιτάζω λίγο από την κλειδαρότρυπα. Αν μου αρέσει αυτό που βλέπω, το παίρνω και φεύγω. Και παρότι αυτή τη φορά πήγα με συγκεκριμένο στόχο, το εφήρμοσα επίσης. Και από τις πρώτες συλλαβές αιχμαλωτίστηκα. Σ΄ αρπάζει από τα μούτρα το βιβλίο αυτό και δε σ΄ αφήνει να σηκωθείς ούτε για τσιγάρο. Άγριο και τρυφερό, πολύ σκληρές εικόνες πλασμένες όμως από μάτια πολύ ποιητικά. Δεν είναι ό,τι πιο ανώδυνο κι ευχάριστο έχεις διαβάσει. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι όμως απολαυστικό.

Η δεκαεφτάχρονη Μαρί μαγνητίζεται από έναν ηλικιωμένο άνδρα και οι δυο τους δένονται κυριολεκτικά και μεταφορικά με το σχοινί του πόθου, βουτάνε ορμητικά στο σκοτεινό πηγάδι του έρωτα δίχως ν΄ ακουμπάνε πυθμένα πουθενά. Γιατί ο έρωτας αυτός δεν έχει όρια. Είναι απέραντος και θολερός, οργισμένος και ήρεμος σαν τη θάλασσα, που χωρίζει την ομαλή στεριά του συνειδητού από το δύσβατο απομακρυσμένο νησί του υποσυνείδητου.

Πόσο να πορευτούν μαζί αρμονικά αυτά τα δυο; Για πόσο να συνταξιδεύουν έτσι, δίχως τίμημα, στην επιφάνεια; Κάποιος θα καταλήξει εκεί που δικαιωματικά ανήκει. Στο βυθό.

Θεοδοσία Καϊδόγλου