Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 20

#5 Βασίλης Σκόρδου: "Ο καθένας φτιάχνει τον κόσμο του και πορεύεται"

Σειρά: Τα blogs στο Vakxikon.gr
Αριθμός στη σειρά: 15
Από τον Σεπτέμβριο του 2010  
Συνέντευξη
στην Άτη Σολέρτη
(Σοφία Αργυροπούλου)
Διατηρείς τα Οινοπνεύματα Αντιλογίας. Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για την επιλογή του τίτλου;

οινοπνεύματα αντιλογίας
κατόπιν παραγγελίας
οινοπνεύματα αντιλογίας
επί της κυρίας
με τα κουρέλια και τα σκέλια αναμμένα
με στάχτες στον αέρα και τα πνευμόνια

μαύρος μαύρος χρυσός

τομάρι χορτάτο ερωτευμένων
τα τύμπανα της Αγάπης και των Χρεωμένων
περαστικοί οι πελάτες μου
σαν διαβάτες που δεν ξέρουν
που πάνε και βρίσκονται εκεί που θέλουν


άλλοι

οι ίδιοι

πρώτοι.

Τον Φλεβάρη του 2008 άνοιξα το blog Οινοπνεύματα Αντιλογίας. Είχα ήδη βγάλει το 2006 σε δέκα αντίτυπα ένα μικρό βιβλιαράκι με τον τίτλο Σημειώσεις Θαλάμου 245.  Σκέφτηκα ότι ήταν ένας καλός τρόπος να βγουν τα κείμενά μου λίγο παραέξω και να τα διαβάσουν κάποιοι άνθρωποι που θα έχουν το χρόνο. Ο τίτλος είναι απλά ένα λογοπαίγνιο. Νομίζω ότι προηγήθηκε μια ταβέρνα με αυτό το όνομα στο Ναύπλιο για αυτό να ζητήσω και μια συγνώμη από τον ιδιοκτήτη αν τυχόν έχει πάρει χαμπάρι το blog.
Στο blog σου λες: «το παιχνίδι να ξαναπιάσω πρέπει από την αρχή / πριν όλα κατανοηθούν και βρεθούν ανακατωμένοι αθώοι και ένοχοι». Δηλώνεις αθώος ή ένοχος;

Ας πούμε μέχρι στιγμής το πρώτο αλλά δεν έχει τόση σημασία. Άλλοι βγάζουν τα συμπεράσματά τους και βέβαιοι στα κολλάνε στην μούρη. Ζωή να έχουν να κολλάνε.


Τι σε έσπρωξε στην έκφραση μέσω της γραφής;

Η αφορμή ήταν ένας έρωτας χωρίς ανταπόκριση. Το πράγμα όμως μετά ξέφυγε, μπορώ να πω, εκτροχιάστηκε.

Δανείζομαι μια ανάρτησή σου που αφορά σε μια δήλωση του Μίλτου Σαχτούρη και θα ήθελα να μου πεις τι είναι για σένα ο ποιητής. «Ο ποιητής είναι άχρηστος. Είναι είδος πολυτελείας. Βοηθάει ορισμένους μόνον ευαίσθητους ανθρώπους να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που έχει αυτή η ζωή».  (ο Μίλτος Σαχτούρης σε συνέντευξη που έδωσε στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο και δημοσιεύθηκε στην ''Ελευθεροτυπία'')

Κατ’ αρχήν άνθρωπος που βρίσκει το χρόνο να κάτσει να γράψει, το τι θα γράψει είναι δικιά του υπόθεση, το αν αξίζει, άλλοι θα το κρίνουν. Έτσι δεν γίνεται; Βέβαια ξέρω κάποιους που δεν μπήκαν σε αυτή την διαδικασία αλλά ποιούν ακατάπαυστα τριγύρω τους μια πραγματικότητα που θέλει πολύ κόπο να περιγραφεί στο χαρτί.

Υπάρχει κάποιο λογοτεχνικό ρεύμα ή καλλιτεχνικό γενικότερα που να σε έχει επηρρεάσει;

Όχι. Γιατί διαβάζω άτσαλα και ο,τι πέφτει στα χέρια μου. Συστηματικά να παρακολουθήσω ένα ρεύμα δεν το έχω κάνει. Ο,τι πέφτει στα χέρια το διαβάζω. Έτσι μπορείς να βρεις πολλά πράγματα, πιστεύω.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς/ποιητές;


Πολλοί. Έλληνες και ξένοι. Ας πούμε ο Καρυωτάκης, ο Σκαρίμπας - με πεζά και ποίηση, ο Βουτυράς πιο πολύ από τον Παπαδιαμάντη, ο Αλέξης Τραϊανός, ο Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου, ο Γιώργος Χειμωνάς, ο Μάριος Χάκκας. Από ξένους, ο Ντοστογιέφσκι, ο Σελίν, ο Μπουκόβσκι. Ιδιαίτερη αδυναμία έχω στους συγγραφείς του φανταστικού όπως ο Χ.Φ. Λάβκραφτ.

Κατά πόσο επηρρεάζει ο βίος τους στο να εμβαθύνεις στο έργο τους;

Ο βίος είναι μια ωραία σάλτσα, το δόλωμα που ίσως κάποιος τσιμπήσει για να δει το έργο. Όπως κάποιοι μουσικοί που πέθαναν νέοι ασκούν μια γοητεία στο κοινό - συνήθως στο νεαρό κοινό που δεν γνωρίζει ακόμα την ημερομηνία λήξης του -, έτσι και στις υπόλοιπες τέχνες. Η ουσία όμως είναι στο έργο που πολλές φορές μπαίνει στην δεύτερη μοίρα. Βέβαια αν κάποιος έχει ζήσει 10 ζωές άλλων μέχρι να πεθάνει και αυτό περνάει στο έργο είναι κάπως δυσδιάκριτα τα όρια και μπορεί να παρασυρθείς αν δεν κρατήσεις αποστάσεις. Ένα παράδειγμά ο Μπουκόβσκι.

Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου;

Ωραίο ρόλο αλλά χωρίς κείμενο. Αυτοσχεδιάζω συνήθως και τρώω τα μούτρα μου.

Παρατηρώ πως στέλνεις συχνά γράμματα στη Ζυστίν και στη Γκιούλμπαχαρ. Τι ρόλο παίζουν οι γυναίκες στη ζωή σου;
Η Γκιουλμπαχάρ και η Ζυστίν είναι μια συρραφή από χαρακτήρες γυναικών που γνώρισα παλιότερα. Ζούνε όλες τους καλά σήμερα. Ο δικός τους ρόλος είχε κείμενο και δυστυχώς δεν είχαμε καλή χημεία. Πολλά κείμενα του blog όμως είναι χαρισμένα σε εκείνες.

Τι συγκαλύπτει η ταυτότητα ενός alter ego; Aναφέρομαι στη σχέση σου με τον Νίκολο Τσίβο.

Ο Νίκολο Τσίβο υπάρχει στην πραγματικότητα. Είναι φίλος μου και μελετητής των πάντων. Με ανέχεται κάπου δέκα χρόνια. Θα έλεγα ότι συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. Αν θέλετε να μάθετε το πραγματικό του όνομα, μπορείτε να προσεγγίσετε την προτομή του Ναυάρχου δίπλα στον Λευκό Πύργο.

Τι είναι οι φίλοι για σένα;

Ο Ν. Τσίβο, ο φίλος και χορηγός μου Ντίνος, ο κύριος Βασίλης Καλογήρου που φιλοξενήσατε παλιότερα στο Vakxikon.gr, και κάποιοι άλλοι - άνθρωποι δηλαδή που με ανέχονται και θα τρέξουν για μένα, όπως εγώ για αυτούς. Σίγουρα πράγματα.

Υπάρχει κάποια απώλεια που σε έχει σημαδέψει;


Των γονέων του πατέρα μου. Έζησα μαζί τους κάποιο καιρό. Ένα αταίριαστο ζευγάρι που έμεινε πενήντα χρόνια μαζί.

Πόσο συχνά νιώθεις μοναξιά;

Στις ουρές ενώ περιμένω. Δεν ξέρω γιατί. Κατά τα άλλα δεν νιώθω ποτέ μόνος.
Πολιτική και κοινωνία. Κατά πόσο σε εμπνέει η μεταξύ τους σχέση;

Πιστεύω ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν. Αλλάζουν μόνο οι έννοιες και οι λέξεις και οι τρόποι γύρω από τις ίδιες αηδίες και αδικίες. Οι άνθρωποι σπάνια μπορούνε να συνεννοηθούν και αν το κάνουν κρατάει λίγο. Όλα τα συλλογικά και μαζικά αποτύχανε γι’ αυτό ο καθένας να κοιτάξει να φτιάξει, όσο τον παίρνει, γύρω του τα πράγματα. Αυτό πιστεύω και αυτό φαίνεται στα κείμενα που ανεβάζω στο blog.

...και μια συμφωνία


λίγο φώς
αν αντέξεις
λίγη πλάνη
αν πιστέψεις
Φως και πλάνη. Συνδέονται;

Βέβαια. Το πολύ φως τυφλώνει, υπνωτίζει και καίει. Ας κρατήσουμε και έναν ίσκιο. Όσο για την πλάνη… Δεν ξέρω. Ο καθένας φτιάχνει τον κόσμο του και πορεύεται. Σε αυτή την πορεία μπορεί να ρημάξει ο ίδιος αλλά και τους τριγύρω ή να μοιράσει κάποια πράγματα αξιόλογα.

Είναι κάθε όνειρο επανάληψη στον εφιάλτη;

Σχετικό. Η επανάληψη - η συνεχής επανάληψη από οτιδήποτε πάντως είναι εφιάλτης.

ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ

οι καιροί αλλάζουν πλευρό στο ίδιο κρεβάτι
οι οπαδοί πενθούν τα παιδιά τους
ενω κάποιοι προσεύχονται για νίκες
για να πλησιάσουν και να θαφτούν
πλαί σε ονόματα μαρμάρινα
και σημαίες ξύλινες
μην με ρωτάς ποιο ειναι το νόημα σε όλα αυτα
γιατί θα σου απαντήσω....

Σ’ εσένα τι λέει η σιωπή;

Θα σου απαντήσω με ένα στίχο του φίλου μου του Ντίνου - Ησυχία και όχι σιωπή. Αν και η σιωπή έχει την μελωδικότητά της. Εμένα με ενδιαφέρει πιο πολύ ο τρόπος, κάτι που εμπεριέχει και την σιωπή.

Έχεις σκεφτεί ποτέ την αυτοκτονία;

Ναι αλλά αυτό δεν έχει τόση σημασία. Σημασία έχει ότι ζω. Πιο ενδιαφέρον είναι ένα mail κάποτε που έλαβα από μια αναγνώστρια του blog μου. Μου έγραφε σε ένα μεγάλο κείμενο ότι αυτά που γράφω είναι μαλακίες για μπεκρούλιακες που δεν χαίρονται τίποτα και ότι κάποια μέρα θα αυτοκτονήσω μόνο και μόνο για να γίνει 2-3 μέρες ντόρος, όπως ο Καρυωτάκης. Από το mail της κατάλαβα ότι θα έγραφε καλές εκθέσεις στο σχολείο γιατί είχε καλή ανάπτυξη των επιχειρημάτων της και ειρμό στο κείμενο. Ελπίζω κάποτε να βγάλει βιβλίο για να το διαβάσω.

Τι ωθεί άραγε στην απολογία; Είναι καθαρά μια πράξη απενοχοποίησης;

Καθόλου. Κανείς ποτέ δεν μου ζήτησε να απολογηθώ για κάτι - μένουν όπως είπα πριν στα συμπεράσματα και στα δίκια τους - έτσι κάθομαι και τα γράφω όλα αυτά για να είμαι εντάξει μαζί τους.

Θαύμα

ο Θεός πέρασε από την γειτονιά μας
να μας δώσει κάτι χρωστούμενα,κάτι τίτλους πίστης και ιδιοκτησίας
αλλά λείπαμε όλοι
έκτοτε τον περιμένουμε..
μήπως τον είδατε εσείς?

Υπάρχει Θεός;

Για να έχει τόσους υπαλλήλους, μάλλον θα υπάρχει. Εργατικό και παραγωγικό δυναμικό. . .

Ποια η σχέση σου με την ελπίδα;


Κάπου στο blog είχα πει ότι η ελπίδα είναι ένα βάσανο γιατί δίνει αναβολή σε οποιαδήποτε αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας. Όσες φορές ήλπιζα σε κάτι, ξεγελάστηκα - και έφταιξα εγώ για αυτό. Συνεπώς δεν δίνω και πολύ σημασία. Πιστεύω πιο πολύ στο τώρα.
Σε μια κοινωνία γεμάτη καθρέφτες, τι φοβάσαι περισσότερο;

Το ξέσπασμα γιατί θα γίνει επί δικαίων και αδίκων. Την ομοιομορφία και τον φόβο για μια πράξη που θα παρεκκλίνει από το σωρό και προτείνει κάτι το διαφορετικό. Τα καταφέραμε έτσι ώστε οι ανάγκες για επιβίωση να αποκόπτουν οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα στην ζωή μας. Έτσι απλά μας φτάνει που ζούμε. Αυτή είναι η κοινωνία μας και ο καθρέφτης της δεν είναι παραμορφωτικός. Εμείς μεταμορφωνόμαστε από παλιά σε κάτι απωθητικό. Υπάρχουν όμως κάποιοι που το παλεύουν, χαρίζουν και καίγονται.

"Let me tell you the truth. The truth is, what is. And what should be is a fantasy, a terrible terrible lie that someone gave to the people long ago.'' Τάδε έφη Lenny Bruce, όπως βλέπουμε στο blog σου. Εσυ ποια αλήθεια μας λες;

Τα δικά μου συμπεράσματα. Την αλήθεια την αφήνω στους επιστήμονες και τους μελετητές.

Πού συναντάς την ευτυχία;


Σε ένα περίπατο. Όταν ακούω μουσική και γράφω, με βοηθάει, δίνει ρυθμό. Σε συζητήσεις χωρίς κάποιο συγκεκριμένο θέμα που συνήθως δε καταλήγουν πουθενά.

Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με τον χρόνο;

Εγωιστική από πλευράς του. Περνάει από πάνω μου, κάνει την δουλειά του και φεύγει. Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό. Ίσως να προσέχω λίγο παραπάνω την υγεία μου.

Παρελθόν-Παρόν-Μέλλον. Τι σε εμπνέει περισσότερο;

Το παρελθόν αλλά με καμιά διάθεση νοσταλγίας. Απλά πιστεύω ότι το παρελθόν εξελίσσεται συνέχεια και εμφανίζεται μπροστά μας θέλουμε δεν θέλουμε. Όσο για το μέλλον άλλοι είναι οι ειδικοί.

Πώς βλέπεις τα πράγματα στο χώρο της λογοτεχνίας σήμερα;

Βιβλία βγαίνουν συνέχεια, άνθρωποι γράφουν συνέχεια. Εκδόσεις, επανεκδόσεις, καινούργιες μεταφράσεις, περιοδικά. Με τα blogs αυτό κάπως αυξήθηκε. Ενώ παλιότερα ήταν πιο δύσκολο να δημοσιεύσεις κάπου ένα κείμενο, αν δεν είχε προηγηθεί μια όποια διαδικασία, γνωριμίες-σχέσεις, τύχη - τώρα με ένα blog, καλή ώρα, μπορείς να γράψεις και να δημοσιεύσεις τα πάντα. Αυτό σημαίνει ότι όλοι σχεδόν έχουν τις ίδιες δυνατότητες να γίνει το έργο τους γνωστό.  Το τι γράφουν είναι μια άλλη συζήτηση. Ίσως για αυτό κακιώνουν πολλοί με αυτήν την ευκολία.  Το ίδιο γίνεται πάνω κάτω και στον χώρο της μουσικής. Αλλά όλη αυτή η πληθώρα κειμένων, έργων πιστεύω ότι θα λειτουργήσει θετικά. Γιατί αν βγαίνουν πολλά πράγματα σίγουρα θα ξεχωρίσουν και περισσότερα καλά από τις προηγούμενες δεκαετίες.
Υπάρχουν σύγχρονοι λογοτέχνες που θαυμάζεις;


Θαυμάζω δεν είναι η σωστή λέξη. Ο θαυμασμός δεν έχει διάρκεια και μένει στην επιφάνεια, στις εντυπώσεις. Ας πούμε εκτιμώ και τους χαίρομαι. Είναι μερικοί - δεν είναι πολλοί γιατί δεν διαβάζω όπως είπα συστηματικά κάποιο ρεύμα, όποιον πετύχω τυχαία ή αν κάποιος μου στείλει κείμενά του. Ο Αντώνης Αντωνάκος μου αρέσει πολύ. Φαίνεται να μην φοβάται τις λέξεις και να είναι σίγουρος για τον τρόπο που τις βάζει δίπλα δίπλα.

Ποια η άποψή σου για τον χώρο των εκδόσεων;

Δεν έχω κάποια προσωπική εμπειρία με εκδοτικούς οίκους. Είναι επιχειρήσεις με έσοδα, έξοδα, κέρδη και ζημιές. Συνεπώς κάθε ένας έχει την τακτική του και τις μεθόδους του. Αν βγάλουν κάτι αξιόλογο ή ακόμα και άγνωστο για το κοινό στην επιφάνεια, τότε  έχει καλώς.
Αναμένεται να εκδώσεις κάποιο βιβλίο;


Ναι. Σε ιδιωτική έκδοση και σε λίγα αντίτυπα, μια επιλογή κειμένων από το blog και τις Σημειώσεις Θαλάμου 245 πάλι. Αυτόν τον καιρό προσπαθώ να τελειώσω μια μελέτη για έναν Αμερικάνο συνθέτη, τον Frank Zappa. Είναι κάπου ενάμιση χρόνο δουλειά και πιστεύω ότι θα έχει ενδιαφέρον να βγει παραέξω.

Τέλος, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και να σου ζητήσω να κάνεις μια ευχή!

Θα κάνω μια αλλά αν δεν πιάσει μην με κατηγορήσετε. Να είστε καλά ακόμα και όταν δεν είστε.
**

λίγο καλύτερα λίγο πριν το ξημέρωμα

το δυστυχώς κολλάει στο συγχρόνως
και στο μάταιο χαμογελάς
και όλα είναι δικά σου

από το πλάι κάτι διαφορετικό
να σε σκουντά
καθώς σκηνοθετείς μες τον χαμό

περιμένεις κάποιον να τρέξει
χωρίς να τρέχουν από πίσω του
και να σου δώσει κάτι
που δεν περιμένεις

ο χρόνος δεν υπολογίζει γιορτές
και ο νους ο βασανισμένος τις στιγμές
και το σώμα μόνο τις αργίες

οι καιροί μοιάζουν με παιδιά που ζητάνε τα πάντα
αλλά με το τίποτα κάνουνε παιχνίδι

όπως ο ένας από τους δυο
στα ζευγάρια

τα χέρια σου καθαρά
και η ματιά σου σκοντάφτει και πέφτει
εκεί που δεν πρέπει
εκεί που δεν μπαίνεις γιατί δεν ξέρεις πως θα βγεις

πρέπει να φύγεις
ξημερώματα σαν χωροφυλάκοι
έρχονται
και μην φοβάσαι το ρολόι
θα το σπάσω εγώ.

**

1.η αριστερή μου πλευρά συνεχίζει να σαπίζει
                                                                                                                                           θάψε θάψε με βαθιά απόψε να ανθίσω

2.

το παραλήρημα τυλίγει ολόκληρο το δωμάτιο
                                                                         και εσύ
                                                                                                                       έριξες το πιο ωραίο χρώμα σε τοίχο ετοιμόρροπο

3.

φιλάσθενος και φρεσκοχειρουργημένος
                                                                                    δώσε του
                                                                                                                                          ένα φιλί και μια μάσκα για προστασία

4.

για ποιους απατεώνες τελειώνει η νύχτα;
                                                                                                                 ποιους θανάτους σημείωσες στην λίστα με τα ψώνια;

5.

μάζεψε τα δηλητήρια από το τραπέζι
                                                      μην κλείνεις τα πόδια σου
                                                                                             κάποιος χορεύει,κοιτάει ψηλά, θα ήταν θεός
                                                                                                                                                            - δεν είναι
                                                                                                                                                                    όμως.