Την πρώτη φορά που κατήργησε τον χρόνο ήταν τη μέρα της γέννησής του. Εννέα μήνες ανέπνεε υγρό και άνοιγε το στόμα για να μασήσει ήχους. Παραποιημένοι απόηχοι θραυσματικών λέξεων, φωνών, […]
Επιφυλλίδες
"Ο ποιητής και η ψυχή" -Γράφει η Βιβή Κοψιδα-Βρεττού
Θα μπορούσε να ηχεί και σαν ταυτολογία: ο ποιητής - η ψυχή. Όχι πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ψυχή, όχι ότι για τον ποιητή ισχύουν άλλες, ειδικές κλίμακες και […]
"Ο ποιητής και η κοινωνία" -Γράφει η Βιβή Κοψιδά-Βρεττού
Μοιάζει σχεδόν αυτονόητη η σχέση της ποίησης με την κοινωνία. Η εμπειρική λογική βλέπει την ποίηση να γεννιέται μέσα στην κοινωνία –και από την κοινωνία-, και στην κοινωνία πάλι να […]
eleanor -Κείμενο του Απόστολου Θηβαίου
Η Ελεονώρα έγινε πια πενήντα χρονών. Πάνω της κουβαλά δεκαετίες, φθορά και μεγαλείο. Γεννημένη στο Λονδίνο που αλλάζει, που καταργείται για ν΄αναγεννηθεί ξανά πρώτο ανάμεσα στις κοσμοπόλεις αυτού του κόσμου […]
Εξ αφορμής. “ο κύριος ψ” - Στήλη της Αναστασίας Γκίτση
Το κρεβάτι είναι το μέρος που ο κύριος ψ δεν βολεύεται καθόλου. Οι πτυχώσεις του σεντονιού τού προκαλούν βραδινή δυσφορία. Αρκεί η μεγάλη πτύχωση του ριγέ κατωσέντονου ν’ αφυπνίσει την […]
Θοδωρὴς Βοριᾶς: Στιγμὲς ἀπὸ τὸ ρεπερτόριο τοῦ θανάτου [Ολόκληρη η συλλογή]