των Ανίσσα Χασίμ & Πέτρου Γαρδικλή
Μ. Δεν γίνεται αλλιώς, λογικό είναι όταν έχεις περάσει κάποιες καταστάσεις στη ζωή σου που όντως θα μπορούσαν να δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω σε έναν ρόλο, να τις βγάζεις.
Α.Π. Σήμερα που έχεις κερδίσει όλη αυτή την αναγνωρισιμότητα και την αποδοχή, θα τολμούσες να ξανακάνεις έναν αντίστοιχο ρόλο;
Μ. Ναι, θα ξανάκανα και ρόλο σαν τη Στρέλλα και κωμωδία και τα πάντα. Αρκεί να μην μπω σε καλούπια, να μην κάνω πάντα τον καλό ή τον κακό. Δεν θέλω να γίνομαι βαρετή στο κοινό, να με βλέπουν και να σκέφτονται «Ωχ η Μίνα, πάλι σε δράμα θα τη δούμε» ή «πάλι σε κωμωδία». Ένας καλός ηθοποιός πρέπει να μπορεί να ερμηνεύει πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες.
Α.Π. Σε ενόχλησε το ότι μετά τη ταινία μπήκαν όλοι μέσα στο σπίτι σου, μάθανε λεπτομέρειες για τη ζωή σου;
Μ. Από τη ταινία το μόνο που έγινε γνωστό είναι ότι ήμουν τρανς. Αυτό δεν με ενόχλησε καθόλου. Ακόμα και στο δρόμο αν με δει κάποιος και πει «αυτή είναι τρανσέξουαλ» δεν θα με πειράξει, γιατί αυτή είμαι. Κάπως πρέπει να σε βαφτίσουν είναι τόσο απλό, όπως λέμε και το πιρούνι -πιρούνι. Για μένα η λέξη τρανσέξουαλ είναι πολύ ωραία λέξη, έχει μια γλύκα, σημαίνει μεταποίηση, αλλαγή… τα έχει όλα.
Α.Π. Ένοιωσες ότι εξέθετες τον εαυτό σου, ακόμα και στον κίνδυνο της αντίδρασης μιας συντηρητικής μερίδας των θεατών;Μ. Οι πουριτανοί ότι και να πουν, πουριτανοί θα είναι. Όχι, δεν με φόβισε και η ανταμοιβή μου ήταν το πρώτο βραβείο γυναικείου ρόλου στην Ελλάδα.
Α.Π. Είχε γράψει κάποιος για τη Στρέλλα ότι «τελικά η γεύση που μας άφησε η κα Ορφανού είναι ότι σημασία έχει να είσαι χαρούμενος από τη ζωή σου, χωρίς απαραίτητα να χρειάζεται να αναλύεις πολύ τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις καλά.» Εσένα τι είναι αυτό που σε χορταίνει σαν άνθρωπο;
Μ. Ότι είναι για μένα σημαντικό, για τον άλλο μπορεί να μην είναι. Τους ανθρώπους δεν μπορείς να τους πιάσεις από πουθενά. Πεινάνε, θέλουν να φάνε τα πάντα. Αφού φάνε, δεν θέλουν να ξαναδούν φαγητό. Και μετά μόλις έρθει και πάλι η πείνα λιγουρεύονται το πιάτο που είχανε πριν. Εμένα με χορταίνουν απλά πράγματα, δυο – τρεις καλοί φίλοι, οι Κυριακάτικες βόλτες στο Μοναστηράκι ψάχνοντας για αντίκες, σαν ρακοσυλλέκτρια! (γέλια)
Α.Π. Πολλοί ηθοποιοί έχουν συνδεθεί με κάποιο συγκεκριμένο ρόλο. Θεωρείς ότι θα έρθει σύντομα ένας εξίσου δυνατός ρόλος, μέσα από τον οποίο θα διαχωρίσεις την πορεία σου από τη Στρέλλα;
Μ. Η Στρέλλα γράφτηκε στην ιστορία, και νομίζω δικαίως. Στη Στρέλλα τα οφείλω όλα, και στον Πάνο Κούτρα που πίστεψε σε εμένα και εγώ σε εκείνον. Τώρα εάν προκύψει και άλλη δουλειά και αφορά και πάλι το θέμα τρανς, θα την κάνω γιατί οι δουλειές πλέον είναι μετρημένες στα δάχτυλα.
Α.Π. Έχεις πρότυπα άλλους ηθοποιούς;
Μ. Υπάρχουν άνθρωποι τους οποίους θαυμάζω σαν καλλιτέχνες. Τους ηθοποιούς για παράδειγμα τους κρίνω πάντα με βάση τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν ένα ρόλο. Δεν μπορώ να σου πω αν εκτιμώ κάποιον σαν άνθρωπο, αν δεν γνωρίζω πως λειτουργεί εκτός δουλειάς.
Α.Π. Υπάρχουν νέοι σκηνοθέτες στον ελληνικό χώρο που θεωρείς αξιόλογους και θα ήθελες μια συνεργασία μαζί τους;
Μ. Τώρα θα συνεργαστώ με τον Κυριάκο Χατζημιχαηλίδη στην καινούρια του ταινία «Κουμπαράς». Τον θεωρώ ένα πολύ ταλαντούχο καλλιτέχνη και πολύ καλό φίλο. Είναι σημαντικό σε αυτό το χώρο να μην βλέπει ο ηθοποιός τον σκηνοθέτη σαν αφεντικό που βάζει κυρώσεις.
Α.Π. Η αναγνωρισιμότητα έχει λειτουργήσει σαν κίνητρο στην δουλειά σου;
Μ. Εγώ δεν απολογούμαι. Ξέρω ότι είμαι τρανς, και ξέρω ότι για πάντα θα είμαι τρανς, αυτό δεν αλλάζει. Όσο και να πάει μπροστά ο κόσμος στην Ελλάδα, γιατί στο εξωτερικό είναι ήδη μπροστά, εγώ θα είμαι αυτό που είμαι. Προσωπικά αν είναι να προοδεύσω στη ζωή μου θα το κάνω με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα μου.
Α.Π. Αντιλαμβάνεσαι όμως ότι στις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων είσαι πλέον γυναίκα;
Μ. Είμαι γυναίκα. Αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα άνθρωποι με κύρος, με προσωπικότητα και μόρφωση που ξέρω ότι δεν το δέχονται.
Α.Π. Γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί με τους γκέι δεν έχουμε θέμα και με τις τρανς έχουμε; Υπήρξε στιγμή που θέλησες να κρύψεις αυτό που είσαι;
Μ. Ίσως γιατί κάνουμε μια κάποια μεταποίηση στον εαυτό μας, αλλάζουμε. Παρ’ όλα αυτά η σεξουαλική μας τάση παραμένει η ίδια. Με άντρα θέλω να πάω κι εγώ, με άντρα πάει και ο gay. Υπάρχουν κάποιοι που δεν δέχονται τις τρανς, και είναι και κάποιοι άλλοι που κόβουν τις φλέβες τους γι’ αυτές. Είναι μια μερίδα ανθρώπων μέσα σε όλες τις υπόλοιπες. Πριν από τη Στρέλλα, δε υπήρχε άνθρωπος που να μην με δει στο δρόμο και να μην μου κάνει καμάκι – δεν πήγαινε το μυαλό τους... Δεν είμαι υποχρεωμένη να έχω ταμπελάκι στο μέτωπο.
Α.Π. Παρ’ όλα αυτά με την στάση σου έχεις καταφέρει να περάσεις ένα εντελώς νέο προφίλ από αυτό που ξέραμε μέχρι σήμερα για το τυπικό τρανς πρότυπο.
Μ. Πέρασα ένα προφίλ διαφορετικό γιατί ήμουν και διαφορετική. Μην ξεχνάς ότι πριν από όλα αυτά είχα τους πίνακες μου. Τώρα όσον αφορά την εμφάνιση μου, δεν ένιωσα την ανάγκη να αλλοιώσω εξωτερικά τον εαυτό μου, να κάνω μεγάλα στήθη ή μεγάλα χείλη, δεν έδωσε αφορμή στο κόσμο να με ενοχλήσει, να με πειράξει ίσως και να με χλευάσει.
Α.Π. Φίλες γυναίκες έχεις;
Μ. Έχω, η διαφορά είναι ότι είναι γύρω στα δέκα χρόνια μικρότερες απο τη μαμά μου. Πάντα μου άρεσε να κάνω παρέα με μεγαλύτερα άτομα από μένα. Δεν μπορώ να συνεννοηθώ με ένα παιδί στην ηλικία μου γιατί θεωρώ ότι είναι ανώριμο. Αν ήξερα κάποιον ή κάποια που έχει φύγει από το σπίτι του στα 15-16 και παλεύει για την ζωή του, ναι θα μπορούσα να γίνω ακόμα και κολλητή γιατί θα ήξερα ότι έχω να κάνω με έναν ψημένο άνθρωπο.
Α.Π. Ζεις πολλά χρόνια μόνη σου;Μ. Έφυγα από το πατρικό μου πριν από 13-14 χρόνια, γιατί με έδιωξαν. Αλλά αυτό πια δεν έχει σημασία γιατί με ξαναδέχτηκαν πίσω. Και για μένα αυτό είναι το σημαντικότερο. Αν δεν σ' αγαπήσει πρώτα ο γονιός σου γι' αυτό που έχεις γίνει, δεν θα σε αγαπήσει κανείς άλλος, και ειδικότερα οι ξένοι. Όταν όμως βλέπουν ότι σε έχουν αποδεχτεί οι δικοί σου, υπάρχει άλλη αντιμετώπιση. Δικαιολογώ τους γονείς μου, δεν μπορώ να τους κατηγορήσω. Με γέννησαν, με μεγάλωσαν, μου έδωσαν τις αρχές που έχω μέχρι τώρα. Αρχές που διατηρώ ακόμα και τώρα που έχω φύγει από κοντά τους.
Α.Π. Στη Ρόδο εξακολουθείς να πηγαίνεις;
Μ. Στη Ρόδο, από τότε που έφυγα δεν ξαναπήγα. Και ο λόγος δεν είναι ότι δεν μου αρέσει. Η Ρόδος είναι το μέρος που γεννήθηκε η Μίνα, - εκεί μέθυσα για πρώτη φορά, εκεί τα έσπασα, εκεί γνώρισα τους πρώτους μου έρωτες. Μετά ήρθα στην Αθήνα και έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά. Μετά από 3 μήνες έκανα τη γνωριμία μου με τον Κούτρα, ξεκίνησε η Στρέλλα, έτρεχα για περιοδικά, για συνεντεύξεις, …
Α.Π. Κάνεις σχέδια για το μέλλον;
Μ. Το μόνο που θέλω από το μέλλον είναι να έχω δουλειά. Για μένα αυτό είναι το βασικότερο. Οι μισοί που βλέπω να περπατάνε στο δρόμο, παραμιλάνε, άλλοι μαζεύουν από τα σκουπίδια… Κάποτε έβλεπες ένα ρακοσυλλέκτη, τώρα συναντάς ευπρεπέστατες κυρίες να ψάχνουν τους κάδους απορριμμάτων. Δυστυχώς, αυτή είναι η ελληνική κοινωνία.
Α.Π. Θεωρείς ότι στην Ελλάδα του αύριο θα έχουμε φρέσκες, καινοτόμες θεωρίες και πιο ανοιχτά μυαλά;
Μ. Τα πιο ανοιχτά μυαλά τα δημιουργείς μόνος σου. Τα καλλιεργείς και φυτρώνουν. Το παν είναι να πιστέψεις εσύ στο τι μπορεί να κάνεις σαν άνθρωπος. Τώρα βέβαια η μισή Ελλάδα μιμείται. Σε όλα τα επίπεδα, από ηθοποιούς, μουσικούς ... Όλοι μιμούνται το Χόλυγουντ. Και δεν το μιμούνται κακά – το μιμούνται όμως έντονα και προκλητικά.
Α.Π. Να σε ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία και να σου ευχηθούμε ότι καλύτερο στην επαγγελματική αλλά και την προσωπική σου πορεία.
Μ. Σας ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω.
