Μεταφράζει η Νατάσα Λάμπρου
Ο Χοσέ Μαρτί γεννήθηκε το 1853 και πέθανε το 1895. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους κουβανούς ποιητές. Επίσης ήταν δημοσιογράφος, επαναστάτης και πολιτικός. Είναι ο εθνικός ήρωας της Κούβας. Με τα φλογερά του άρθρα ξεσήκωσε τους κουβανούς εναντίον των ισπανών κατακτητών. Τα πατριωτικά του ποιήματα και ο επαναστατικός του λόγος οδήγησαν στην επονομαζόμενη «καταστροφή το ’98» και στην απώλεια των τελευταίων κτίσεων της Ισπανίας στη Λατινική Αμερική.
Θεωρείται ο πρόδρομος του μοντερνισμού γιατί ανήκει στο αρχικό στάδιο του κινήματος. Η ποιητική του συλλογή Versos Sencillos εκδόθηκε το 1891. Γνωστό επίσης έργο είναι το Ismaelillo (1882) το οποίο είναι γραμμένο για το γιο του. Σημαντική συλλογή είναι και το Versos Libres (1913) που αποτελεί μεταθανάτια έκδοση.
*
ΧΧΧV
Τι σημασία έχει που το μαχαίρι σου
Στο νεφρό μου καρφώνεται;
Έχω τους στίχους μου, που ’ναι
Απ’ το μαχαίρι σου πιο δυνατοί!
Τι σημασία έχει που ο πόνος αυτός
Τη θάλασσα ξεραίνει, και συννεφιάζει τον ουρανό;
Ο στίχος, γλυκιά παρηγοριά,
Με φτερά γεννιέται μέσα απ’ τον πόνο.
*
XXXVII
Εδώ είναι το στήθος, γυναίκα,
Ήδη ξέρω ότι θα το πληγώσεις,
Μεγαλύτερο θα ’πρεπε να ’ναι,
Πιότερο για να το πληγώσεις!
Γιατί βλέπω, μαύρη ψυχή,
Ότι στο θαυματουργό στήθος μου,
Όσο βαθύτερη η πληγή,
Τόσ’ ομορφότερο είναι το τραγούδι μου.
*
Ο καβαλάρης μου
Τα πρωινά
Το μικρουλάκι μου
Με ξύπναγε
Μ’ ένα μεγάλο φιλί.
Καθισμένος καβάλα
Πάνω στο στήθος μου,
Χαλινάρια χάλκευε
Με τα μαλλιά μου.
Μεθυσμένος αυτός από χαρά,
Από χαρά μεθυσμένος εγώ,
Με σπιρούνιαζε
Ο καβαλάρης μου:
Τι γλυκιά σπιρουνιά!
Τα δυο του πόδια τ’ αυθάδικα!
Πώς γελούσε
Ο μικρός μου καβαλάρης!
Κι εγώ φιλούσα
Τα μικρά του ποδαράκια,
Δυο πόδια που χωρούν
Σ’ ένα μόνο φιλί!
