Φώτης Μπατσίλας : "Οι Κinks του Χρήστου Βακαλόπουλου"

…Πόσο πολύ αγάπησε ο Βακαλόπουλος τους Kinks; Tί σήμαιναν οι Kinks για τον ίδιο; Ποια θέση κατείχαν, κατ’ εκείνον, στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα ή, ακόμα, και σ’ όλο τον χώρο της Τέχνης; Τις απαντήσεις τις δίνει ο ίδιος ο Βακαλόπουλος μέσα από τα γραπτά του, δοκίμια και λογοτεχνικά κείμενα: Ο αναγνώστης μπορεί αντί να διαβάσει αυτό το βιβλίο να ακούσει οποιοδήποτε δίσκο του Μπομπ Ντύλαν ή των Κινκς και να δει οποιαδήποτε ταινία του Νίκολας Ραίη, του Ζαν Ρενουάρ ή του Φριτς Λανγκ. Εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση. Ούτε κι εγώ. Κι είναι θαυμαστός ο τρόπος που ο Βακαλόπουλος συνδέει ένα συγκρότημα της δεκαετίας του ’60, της εποχής της αμφισβήτησης των πάντων, με σκηνοθέτες του Μεσοπολέμου, και ιδίως το κλασικό βρετανικό ροκ με τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. Ήταν η διάθεση για εξωτερίκευση των πάντων, η νοσταλγία για τις ταινίες των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών ή η προσπάθεια να αποδοθεί η ενότητα (κι η ισότητα) της μουσικής, του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας ως εκφραστικών μέσων; Δεν μπορώ να το γνωρίζω. Ίσως τίποτ’ απ’ όλα αυτά, κι ίσως πάλι όλα μαζί. Εκείνο για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι απ’ τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα και σ’ όλη τη δεκαετία του ογδόντα κανείς, πλην του Βακαλόπουλου, δεν μιλούσε για τους Kinks, όλοι είχαν «ξεσκαρτάρει» τα πολύ καλά κι αναγνωρίσιμα συγκροτήματα της χρυσής εποχής του ροκ (Beatles, Rolling Stones, Doors κ.λπ.), κι απλώς αναζητούσαν στις νέες τάσεις, στα νέα συγκροτήματα το επόμενο βήμα (στο πανκ, στο νιου γουέιβ –για να μην πω και στη ντίσκο)….

…Η αρχή της ιστορίας των Kinks είναι απλή, σχεδόν αντιπροσωπευτική της ροκ εντ ρολ φαντασίας: δυο αδέρφια, Ο Ray και ο Dave Davies, γεννημένοι στο Muswell Hill, στο βόρειο Λονδίνο, ακούνε μπλουζ μανιωδώς και παίζουν σε τοπικά γκρουπ. Ο παραγωγός Shel Talmy  τους ακούει σ’ ένα κλαμπ και τους προωθεί στην εταιρεία Pye. Ο ντράμερ Mick Avory και ο μπασίστας Peter Quaife προστίθενται στο συγκρότημα. Πρώτη τουρνέ με τους Hollies και τους Dave Clark Five. Πρώτη ηχογράφηση το «Long Tall Sally» του Little Richard. Δεύτερος μικρός δίσκος «You Do Something to me», πωλήσεις 127 αντίτυπα! Τρίτο single «You Really Got Me», κατευθείαν στην πρώτη θέση του Hit Parade, την πρώτη ’βδομάδα. Ray Davies: «-Μου φάνηκε σαν να ήμαστε οι πρώτοι που φτάσαμε στο Βόρειο Πόλο». Ήταν Αύγουστος του 1964.