Όταν θα έχουμε γεράσει
Και τα γόνατά μας θα τρέμουν
Μες στους σπασμούς
Θα σταθούμε στις οροφές
Των πατρικών μας σπιτιών.
Θα κοιτάξουμε ο ένας βαθιά τον άλλον,
Θα διαλυθούμε βαθιά ο ένας
Μες στον άλλον,
Θα θυμηθούμε τότε
Που ξεκινήσαμε με τις μεγάλες βάρκες,
Το δρόμο μας φώτιζαν κεριά,
Έπειτα σώθηκε το φυτίλι,
Σκοτείνιασε και ακούγονταν παντού
Κραυγές σφαγμένων,
Εκρήξεις σποραδικές,
Ελάχιστοι κατόρθωσαν να γεράσουν
Από εκείνη τη γενιά.
Όλο ρωγμές πια,
Θα νιώσουμε έκπληξη
Που παραμείναμε ζωντανοί,
Σε πείσμα τόσων απειλών.
Εκείνοι που χαιρετούν από μακριά
Είναι οι παλιοί μας φίλοι,
Ήρθαν να μας συντροφέψουν,
Στα ταξίδια μας.
Εμείς πεθυμήσαμε τη φωνή τους,
Καθώς έβγαινε σαν λιοντάρι
Από τα στόματα.
Ελάτε, κινήστε,
Είναι καιρός,
Θα μας πουν
Με ύφος παραγγέλματος.
Εγκαταλείψατε τις εστίες σας,
Τις πόλεις σας εγκαταλείψατε,
τα φρουραρχεία,
Τις φυλακές,
Τα καφενεία
Με τις ονομασίες
Των οερινών εξάρσεων.
Διεθνή
Όταν θα έχουν τελειώσει οι εποχές,
Όταν θα έχουμε γεράσει
Και τα γόνατά μας θα τρέμουν
Μες στους σπασμούς
Θα σταθούμε στις οροφές
Των πατρικών μας σπιτιών.
Θα κοιτάξουμε ο ένας βαθιά τον άλλον,
Θα διαλυθούμε βαθιά ο ένας
Μες στον άλλον,
Θα θυμηθούμε τότε
Που ξεκινήσαμε με τις μεγάλες βάρκες,
Το δρόμο μας φώτιζαν κεριά,
Έπειτα σώθηκε το φυτίλι,
Σκοτείνιασε και ακούγονταν παντού
Κραυγές σφαγμένων,
Εκρήξεις σποραδικές,
Ελάχιστοι κατόρθωσαν να γεράσουν
Από εκείνη τη γενιά.
Όλο ρωγμές πια,
Θα νιώσουμε έκπληξη
Που παραμείναμε ζωντανοί,
Σε πείσμα τόσων απειλών.
Εκείνοι που χαιρετούν από μακριά
Είναι οι παλιοί μας φίλοι,
Ήρθαν να μας συντροφέψουν,
Στα ταξίδια μας.
Εμείς πεθυμήσαμε τη φωνή τους,
Καθώς έβγαινε σαν λιοντάρι
Από τα στόματα.
Ελάτε, κινήστε,
Είναι καιρός,
Θα μας πουν
Με ύφος παραγγέλματος.
Εγκαταλείψατε τις εστίες σας,
Τις πόλεις σας εγκαταλείψατε,
τα φρουραρχεία,
Τις φυλακές,
Τα καφενεία
Με τις ονομασίες
Των οερινών εξάρσεων.
Κεχηνός
Ακολουθεί το πλήθος βουβό
Με κατάνυξη,
Εκείνοι
Με τα χέρια να αφήνονται
Στης πίστης τακινήματα.
Που τριγυρνούν
Κοπάδι ανθρώπινο,
Το πλήθος ακολουθεί,
Στην πολιτεία
Με φτερά λασπωμένα.
Κάποτε θα αποσυρθεί
μιλούν
στα καταστήματα
Τα παραθαλάσσια,
Για φωνές τρυγονιών
Με τους αιωρούμενους λαμπτήρες,
Τους φλεγόμενους.
Που ακούγονται
Ολόκληρος και ωραίος,
Ντυμένος την αλουργίδα
Στους δρόμους
Θα σταθεί και εκείνος,
Στην άκρη,
Της πόλεως Ιάμνειας
Στη γωνιά των καιρών.
Δακρυσμένος που αφέθηκε
Για της νύχτας τα αλαφιάσμτα
Σε τοιχογραφίες λαϊκές
Των παρεκκλησιών,
μιλούν
Δυστυχής που αναλώθηκε
Σε ρωπογραφίες
Για γυναίκες τρελές,
Κληματίδων,
Σκηνών αγροτικών,
Καρφωμένες στην καρδιά.
Απεικονίσεων κυνηγετικών,
Ο δυστυχής.
Και οι λύκοι
Και όλο θα χορεύει
Τα λαϊκά,
Γύρω σε κύκλο
Τα τραγούδια τα αισθηματικά,
Ίσαμε του ήλιου το πλησίασμα.
Να γυρεύουν
Όταν θα τον αναζητήσουν,
Εκείνος θα ταξιδεύει
Τη ρωγμή
με το κυριακάτικο λεωφορείο,
Προς τους αναριχτούς οικισμούς
Που μου αποκάλυψες
Της πόλεως Τισράχ.
Για να επαναληφθεί,
Πως υφίσταται
Λένε,
Με κάθε επισημότητα,
Στα πρόσωπά μας
Η σκηνή του φόνου,
Ανάμεσα στα δέντρα.
Στα αιμοφόρα αγγεία
Των ματιών μας.
Ο Απόστολος Θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Το 2008 ολοκλήρωσε την έκδοση του πρώτου αφηγήματος Νόμισμα στην Όχθη, των εκδόσεων Μπαρτζουλιάνος, ενώ το 2009 ολοκληρώθηκε η έκδοση ενός θεατρικού παραμυθιού από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, με τίτλο Πολύχρωμο Θάρρος. Από τις ίδιες εκδόσεις δημοσιεύτηκε το αφήγημα με τίτλο Mendizabal, ενώ πρόσφατα εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του από τις εκδόσεις Πάτση, με τίτλο Οδός Πόλεως, Αριθμός 28. Στα τέλη του 2011 αναμένεται η έκδοση μιας νέας συλλογής από τις εκδόσεις Εκάτη. Κείμενά του δημοσιεύονται τακτικά σε περιοδικά λόγου, όπως Οδός Πανός, Νέα Σκέψη, Νέα Αριάδνη και άλλα, καθώς και σε ηλεκτρονικά περιοδικά, όπως Ποιείν, Βακχικόν. Είναι μέλος της ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού Asante, η οποία και ασχολείται με την προβολή του αφρικανικού στοιχείου της πόλης των Αθηνών. Στο θέατρο διακρίθηκε στο διαγωνισμό του θεάτρου Ελεύθερη Χώρα, ενώ ανέκδοτα έργα του υπάρχουν στο δικτυακό τόπο Επί σκηνής. Συμμετείχε επίσης στο θεατρικό φεστιβάλ του Τράινου στο Ρουφ, 12 κουπέ με την παράσταση Συναντήσεις σε πρωτότυπα κείμενα- μονολόγους του ίδιου. Ολοκληρωμένη δουλειά του εκτέθηκε επίσης στο Studio της οδού Πλαταιών, με την προβολή της μικρού μήκους ταινίας
Μόνα βασισμένης σε δικά του κείμενα.
