Στην πρώτη δοκιμασία
Υπάρχουν στιγμές που τραβάς χειρόφρενο στη ζωή σου, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι δεν έχει καμιά σημασία αυτό, και προσπαθείς να ηρεμήσεις ώστε να στοχαστείς : το παρόν, ίσως το μέλλον, στα σίγουρα το παρελθόν σου. Βέβαια για να είμαι απολύτως ειλικρινής, συνήθως, οι συνθήκες είναι αυτές που σε εξαναγκάζουν να το πράξεις αυτό. Εκτός αν είσαι τρομερά ευφυής, διορατικός και φυσικά σοφός άνθρωπος ώστε τη στιγμή που η ζωή σου διολισθαίνει πατήσεις φρένο και ψιθυρίσεις στον ευατό σου "ώπα μάγκα, άραξε και ξεκίνα πάλι σε λίγο όταν συνέλθεις κάπως". Περιπτώσεις σπάνιες, ομολογουμένως. Άρα λοιπόν για τί πράγμα ακριβώς μιλάμε; Για την ταχύτητα της ζωής σου, πόσο εύκολα δηλαδή μπορείς να παρασυρθείς από την καθημερινότητά σου, η οποία ως επί το πλείστον αποτελείται από τα υπερτροφικά θέλω σου, τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες σου, τα αχόρταγα όνειρά σου, τις μεγαλόσχημες φιλοδοξίες σου, και σε όλα αυτά πρόσθεσε το κυνήγι της επιτυχίας, τον αγώνα να αποδείξεις στον ευατό σου πρώτα απ' όλα ποιος είναι ο λόγος για να ζεις, ίσως η δουλειά; το χρήμα; ή ο μύθος να πηδήξεις δεκάδες γκόμενες (ή γκόμενους αντίστοιχα), να αγαπήσεις και μια και δυο και δεκαπέντε φορές, να ερωτευτείς με το τσουβάλι, να χεις δεκάδες φίλους που σε θέλουν για παρέα, να γελάς και να γελάς, να γελάς και να γελάς ξανά, πίνοντας και τρώγοντας, και χορεύοντας και γαμώντας όλη μα όλη την ώρα; Σαξές στόρυ, μάι φρεντ! Χρόνια τώρα συνηθίζω να γράφω editorial σε περιοδικά και σάιτ, fanzine και εφημερίδες, να σχολιάζω και να λέω τη γνώμη μου στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, να χρησιμοποιώ μεγάλες κουβέντες και να επιδεικνύω τη δύναμη της νιότης, της νέας γενιάς, τη δύναμη που νομίζεις ότι νομίζω ότι κατέχεις ή που νομίζω ότι νομίζεις ότι έχω όταν με ακούς ή όταν με διαβάζεις. Μα ξαφνικά... ωπςς! Φάκντ απ! Ύβρις, μεσιέ, ύβρις, και θα έλθει και σε σένα κάποτε και θα σου χτυπήσει την πόρτα, και θα σε πάρει από το χέρι κι αν αντισταθείς θα σε αναγκάσει κιόλας να κάτσεις στην πολυθρόνα σου, η οποία μπορεί και να χει φθαρεί επειδή η κωλάρα σου κάθεται πάνω της τόσα χρόνια ανεχόμενη τα τερτίπια σου, ώστε να σου πει η μαλακισμένη η ύβρις "άντε απ' εδώ βρε χάμενε, μας τα είπαν κι άλλοι". Τότε εσύ τι κάνεις; Θες να το συζητήσουμε; Όχι; Γιατί; Σε τσούζει, μήπως; Γελάω τώρα, αν με δεις. Άκου τώρα πως έχουν τα πράγματα : δεν φταίει η χρονιά, ούτε η οικονομική κρίση, ούτε η ρημάδα η κοινωνία, ούτε κανείς άλλος, ούτε τίποτα. Πρώτα απ' όλα μάθε εσύ και μετά κάνε τον εαυτό σου να το χωνέψει ότι φταις εσύ ο ίδιος. Και φυσικά ούτε γι αστείο μην περιπέσεις σε πίπες τύπου κάνε την εξομολόγησή σου είτε τράβα στον ψυχαναλυτή σου, διότι καλοί παπάρες είναι του λόγου τους, τα παπαδαριά και οι ρομπάτοι γιατροί δηλαδή. Ξέρεις τι θα κάνεις; Βάλε το κεφάλι σου στη γούρνα με το νέρο και κάν' του συχνές βουτιές μέχρι να συνέλθει. Μετά χρησιμοποίησε κάτι που λέγεται "σιωπή", διότι όπως λέει και ο ποιητής Γιώργος Δουατζής "η σιωπή είναι το καλύτερο σχολείο", και μετά... Τι έχει μετά; Για μάντεψε; Ένα καλό συνετό καλοκαίρι για να σκεφτείς στα ζεστά, χωρίς πολλά πολλά, γιατί αρκετά μας τα πες τόσα χρόνια. Σκάσε!
Περίοδος Γ'
*Ο τίτλος του τρέχοντος τεύχους είναι στίχος της ποιήτριας Αναστασίας Γκίτση.
**Η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι -όπως πάντα- του Στράτου Π.
Σελίδες από το μέλλον!
***Στις 13-14-15 Ιουλίου θα διεξαχθεί στο Μοναστηράκι το 3ο Artogether 2010 του καλλιτεχνικού ιστοχώρου www.bankit.gr. Το Βακχικόν είναι χορηγός επικοινωνίας.
****Ξέρω ότι χεστήκατε πολλοί από εσάς, αλλά θα δούμε για το αν το Ράδιο Βακχικόν συνεχίσει από Σεπτέμβριο. Καλό το 6μηνιαίο πείραμα, όμως εδώ στην ομάδα τα βάζουμε κάτω και τα σκεφτόμαστε. Θα ανακοινώσουμε σύντομα.
*****Καλό Βακχικό Καλοκαίρι. Κι όποιος βρεθεί στην Καλλικράτεια Χαλκιδικής το 3ήμερο 16-18/7, να ξέρει ότι εκεί θα διεξαχθεί το 2ο Ετήσιο Συνέδριο του Περιοδικού Γραμμάτων & Τεχνών Βακχικόν. Αν θέλει να περάσει "άσχημα" ας μας συναντήσει.
Οδός Μαραθώνος, Ιούνιος 2010
Οπλαρχηγός Shane McGowan
