Σταδιακή εξημέρωση
Ποιος έμεινε πίσω να πει την τελευταία λέξη;
Πες μου ποιόν άφησες που θα μπορούσε:
- να αντέχει χωρίς να φωνάζει,
τη συμπαγή ενατένιση αυτού του στερεώματος
- ψηφία, δίχως αριθμούς, να χαράζει
σε κάθε καθρέφτισμα, σπάζοντας την προαιώνια απληστία
- να σταυρώνει σε κάθε αναχώρηση αφίξεις,
να κάνει προσευχή, να μη χαθεί η ακολουθία του πλήθους
έχοντας πάντα στο μυαλό τη βεβαιότητα, ότι κάποια στιγμή κάτι
θ’ αλλάξει;
Δεν έχω στοιχεία άλλα
υποθέσεις κάνω και εγώ
που άφησα πίσω μου εσένα
έτσι από υποχρέωση ή από ανάγκη.
Κι’ όμως,
ποιος έμεινε πίσω να πει την τελευταία λέξη;
Όλα ξεκίνησαν όταν τελείωσε η μοναξιά.
Της πλάτης σώμα
Ψιθυριστά τα μιλημένα μην ακουστεί η εύνοια,
σου λέω,
διχάζει τη φωνή μας η εξάρτηση.
Μεσάζοντες στο σήμερα
μηνύματα σύντομα, σε μπλογκ και τοίχους,
οι αρετές μη εφαρμόσιμες,
ψιθυριστά.
Πώς το ελάχιστο να γίνεται πολύ, δεν το εννόησα.
Υλικά αναλώσιμα, φορές ανανεώσιμα
σαν την ευθύνη.
Άλλο δεν έμεινε σου λέω.
Σπάζω τη μέση, άκρες να βρω.
Να ακουστεί και το πολύ,
χωρίς τις έννοιες με ψιθύρους να διχάζω.
Ρυθμός το μέσα μου.
Η Μαρία Τσιράκου έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Εν Πορεία" (Ιδ. εκδ., 2011).
