Πριν από λίγο καιρό, είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε τη νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή Τα 99 μικρά, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Vakxikon.gr.
Όπως, θα διαπιστώσουμε και από τον πρόλογο του ίδιου του ποιητή, πρόκειται για επιλογή από δύο παλιότερες ποιητικές συλλογές του, ένα απάνθισμα και ίσως ένα ξεκαθάρισμα από τα τετρακόσια ογδόντα συνολικά «μικρά» των δύο προηγούμενων βιβλίων.
Στα 99 μικρά περιλαμβάνονται ποιήματα ολιγόστιχα, όπου το μεγαλύτερο ποίημα αποτελείται από πέντε στίχους, ενώ τα μικρότερα, που είναι και τα περισσότερα αποτελούνται από ένα μόνο στίχο. Παρά το μικρό μέγεθος των ποιημάτων, που απαρτίζουν τη συλλογή, τα νοήματα είναι έξυπνα και ολοκληρωμένα: «Θα αγαπάω συνεχώς. / Έστω και το κενό στο στήθος μου».
Τα ποιήματα της συλλογής «τα 99 μικρά» είναι κυρίως ερωτικά και υπαρξιακά, όμως, σε κάποια σημεία συναντάμε και κοινωνικές αναφορές όπως στο παρακάτω, αρκετά μεστού νοήματος, ποίημα: «Θα πεθάνει ανώριμος. Δεν έμαθε να σφίγγει τα / χέρια σε γροθιά».
Σε άλλα σημεία, συναντάμε μια ελαφρά ειρωνική διάθεση, που μας ξαφνιάζει ευχάριστα: «Δεν είναι ποταπό το αίσθημα ιδιοκτησίας στους / ανθρώπους αγαπημένη ΜΟΥ;»
Προχωρώντας, στο διάβασμα της ποιητικής συλλογής «τα 99 μικρά» του Γιώργου Δουατζή, ίσως συναντήσουμε στίχους, που θα μας φανούν πεζοί, θα πρέπει, όμως, πρώτα να αναλογιστούμε την ιδιαιτερότητα των ολιγόστιχων ποιημάτων, να μπορούν να δώσουν ένα σαφές νόημα σε ελάχιστους στίχους, αλλά και την όλη δυσκολία του εγχειρήματος.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να συγχαρούμε τον Γιώργο Δουατζή για την νέα ποιητική του συλλογή διαπιστώνοντας πως «τα 99 μικρά», αποτελούν όλα μαζί ένα μεγάλο επίτευγμα.
