εκπνέω
ευγενές ορυκτό
από κοιτάσματα
αρχέγονης θλίψης.
Με μια κίνηση αμεριμνησίας πάντα
τον αδέκαστο δήμιο
μήπως παραπλανήσω.
Ματαίως.
Προοπτική
Υπόσχεσαι λήθη στο σβήσιμο της μέρας,
ξέθωρες πληγές στις γραμμές του δέρματος,
όταν πια τον αέρα πνίξει
η σκόνη της απώλειας
και δεν απομείνει παρά
η ακατάληπτη συμφωνία του κενού.
Εσύ ορίζεις το σταυρό της παλάμης,
που με τα χρόνια θα βαθαίνει
και θα μαρτυρεί το ανομολόγητο κόστος.
Γιατί όλα τα άλλα
θα φυλαχθούν δυσανάγνωστα
ως το τέλος.
Σε Κόκκινο
Στο φως βαθιά
θηλιά της απειλής.
Αιμορραγώ τα ναι, τα όχι,
τα μήπως μου
κι η αμφιθυμία
ζεστός ακατάσχετος πολτός
να κοκκινίζει
την αμείλικτη τρυφερότητα
του είναι μου.
Στη Χώρα των Φασμάτων
Γυαλιστερά κοχύλια
των ματιών οι κόρες
να μπήγονται καρφιά
στους εφιάλτες
πασών των εμμονών.
Το πρόσωπο της Μέδουσας
στα σπλάχνα-
εγώ, εσύ, το άλλο
και πάλι από την αρχή.
Η Ιωάννα Μουσελιμίδου ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Ανοίκειος Νόστος (Εκδόσεις Ιωλκός, 2011).
