photo © Στράτος Προύσαλης
Ξεροβόρι
Φυτρώνουν πέτρες στον ουρανό
κάθε που λέει να βρέξει.
Βελάζει αέρας στα νησιά
που σύσπλαχνα ραπίζει
μορφές και μνήμες άηχες.
Και νάταν μόνο αυτό...
Ορθόπλωρος
Πανύψηλος ο φόβος
γέρνει μαζί στα σκοτεινά
πάνω στα στρώματά μας.
Κύριε,
βρέξε μιά γέννα ολόκληρη
μήπως και ξεπλυθεί.
**
Ντουφεκισμένο ρούχο
Ο Ισκιος που εστήθηκε στη
θέση του Σταυρού
φορά πουκάμισο λευκό
για μιαν Εκτέλεση σωστή
Σε τελετή λαμπρή.
Τα σπλάχνα που ελύθηκαν
στο σκουριασμένο τάσι
ξεπλύθηκαν μ' εκείνο το πρωτόρακο
που πίναμε παλιά.
Εμεινε άταφος
Να εκτεθεί
Ως υπόδειγμα
Αγριομάτη πρόσφυγα
στο ίδιο του το χώμα.
**
Οι σμίλες που σκαλώνουν
Ανοίγεται μιά κάποια προοπτική
μ΄αυτούς τους λίθους που πολεμούν τη λήθη.
Σκαλίζεις μια
και τρέχουν μ' ορμή τα δάκρυα.
Απο τα ακροκέραμα.
Τ' ανθεμωτά.
Σκαλίζεις δυό
κι οι χοηφόροι αντικρυστά
ποτίζουν βράχους.
**
Απόσυρση
Παράγγειλε στη μάνα του
λυτό να τον γεννήσει.
Να ψαλιδίσει τις φασκιές
και να ντυθούν τ' αδέλφια του.
Αυτός δεν έχει ανάγκη.
Η θάλασσα τον ξέβρασε.
Ένα κωφό κοχύλι.
**
Ο Αντώνης Μπουντούρης ζει στην Αθήνα.
