1.
2.
κι η Δυτική Μεσόγειος τίνος είναι ; υπάρχει κι άλλος σαν κι εμένα κι εκεί θεότρελος, να τα φυλάει όλα σαν Κέρβερος, τον Άδη αυτής της εδώ ζωής υπερασπίζοντας σαν σκυλί μ’ εκατό κεφάλια αγύριστα ; υπάρχει κι εκεί άραγε άνθρωπος σαν Ωκεανός με χίλιες μεταμορφώσεις χέρι-χέρι πάντα με τους ήρωες, Λερναία Ύδρα χήρα ο Ωκεανός αυτός χίλιων προσώπων, εκατομμυρίων βλεμμάτων κληρονόμος απτόητος ; γιατί εδώ, στην άλλη άκρη δηλαδή της κλειστής αυτής θάλασσας, τα νερά σαν λάβα ηφαιστείου ζεσταίνουνε, με καίνε. του ήλιου την τόσο απρόσεκτη ακινησία συναγωνίζονται.
3.
των ματιών η αξία δεν είναι μεγάλη, ας λένε. μεγάλη είναι η αξία της μύτης, αυτής της ακίνητης πάντα στο κέντρο της ιστορίας, να γυρνάει μαζί μας πιασμένη, να στέκεται σαν το σκυλί μαζί μας πάντα όρθια. της μύτης οι σκέψεις οι κρυφές δεν είναι σαν των ματιών γι’ άλλους κόσμους, βέβαια : είναι επιθυμίες ήσυχες για λίγο ακόμα χρόνο πάνω στη Γη, εδώ γύρω. γιατί οι μυρωδιές των τριαντάφυλλων δεν είναι ούτε κίτρινες, ούτε μπλε. είναι πάνω από χρώματα πολύ, πολύ πάνω από τα χρώματα !
4.
πού πάει το σπίτι ; σε ποιον πλανήτη βιαστικό αντιστέκεται πάντα, τι σύννεφα σαν της Ελλάδας αρνείται να προφτάσει ; πλοίο κι από την ξηρά πιο αργό, αεροπλάνο κι από τον ουρανό πιο αμίλητο, το σπίτι αυτό εδώ εδώ μένει, μ’ εμένα μέσα του τον ήρωα, μ’ εμένα μαζί του τον εφευρέτη. ζωή δική μου ανακαλύπτω κάτω από τις πέτρες πού και πού, ίχνη πολιτισμού αλλά και τρέλας. το σπίτι μου εδώ δεν μιλάει. ταξιδεύει γλυκά-γλυκά μόνο, για όλο και πιο κάτω.
5.
τριώροφα ποταμόπλοια, κι εγώ Ινδιάνος με τα φτερά μου όλα, με το τσεκούρι μου. να ριχτώ στο νερό σαν κροκόδειλος, κι υποβρύχια, με το μαχαίρι στα δόντια, να κολυμπήσω, τα χρώματα του πολέμου μου με του ποταμού το μαύρο να με πάνε ώς το κατάφωτο κράτος των ανόητων, των ανέραστων συμπατριωτών μου, να τους σκοτώσω έναν-έναν στις γέφυρες, μ’ αεράκι βοηθητικό της τρέλας μου την ασυνειδησία, με αίμα της ευσυνειδησίας μου τον πανικό. όλο το ποταμόπλοιο αυτό το καλοντυμένο εγώ μόνος μου θα το κάψω !
Η έκδοση είναι προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει μες στο 2010.
Ο Σωτήρης Κακίσης είναι ποιητής. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές : "Tα Σύρματα" (Τραμ, 1978 - Ερατώ, 1984) / "Συσκευή του Νεκρού Ανθρώπου" (Άκμων, 1981 - Ερατώ, 1984) / "Σάηλεντ Γούμαν" (Οδυσσέας, 1983) / "Γούνες Γυναικείες, Αρώματα" (Ερατώ, 1984) / "Να 'σαι Γατούλα" (Ερατώ, 1986) / "Χρυσάφι στον Αέρα!" (Ίκαρος, 1988) / "Εκατομμύρια Μικρά Παιδιά" (Ερατώ, 1989) / "Η Ιστορία του Σωτήρη Κακίση" (Ερατώ, 1990) / "Μη με Ζηλεύεις" (Ερατώ, 1992) / "Δεν Χάλασε ο Κόσμος" (Ερατώ, 1995) / "Ποιήματα Ι" (Ερατώ, 1997) / "Ο Αέρας" (Ερατώ, 1997) / "(Συνεχίζεται)" (Ερατώ, 2000) / "Τύχη Βουνό!" (Ερατώ, 2004) / "Όλων οι Ιστορίες" (Ερατώ, 2005) / "Τίγρεις" (Ερατώ, 2008). Επίσης, έχει εκδώσει τα βιβλία πεζού λόγου : "Έλσα Ροζάκη, Οι Ξανθιές το Γλεντάνε" (Μια Βόλτα με το Περιοδικό, 1982 - Ερατώ, 1984, 1993) / "Αππία Οδός" (Εξάντας, 1983) / "Τρόμος στο Κολλέγιο" (Καστανιώτης, 1983) / "Παραμύθια σαν Αστεία Άστρα" (Καστανιώτης, 1984 - Ερατώ, 1989) / "Μέρη που Χάσανε τη Μαγεία τους" (Ερατώ, 1985) / / "Οι Καλές Γυναίκες" (Ίκαρος, 1986) / "Τρόμος στο Κολλέγιο Νο 2" (Ερατώ, 1987) / "Ταξί-δια, Ταξιδράματα (Βουρκαριανή, 1988 - Νηρέας, 2008) / "Λαϊκές Αγορές" (Βουρκαριανή, 1988 - Νηρέας, 2008) / "Μαρίας Εγκώμιον" (Γνώσεις, 1989) / "Επίθεση!" (Αιγόκερως, 1989) / "Έλσα Ροζάκη, Οι Ξανθιές το Γλεντάνε [κόμικ]" (Εκδόσεις του Ρόδου, 1992) / "Οι Απέναντι" (Αδάμ, 1992 - Κίνητρο, 2005). "Δάφνη Φοίβου, Best Side Stories" (Βαβέλ/ Σέλας, 1995) / "Αθήνα, Αυτή η Νύχτα Μένει" (Ερατώ, 1996) / "48 Μικρές Ώρες" (Εξάντας, 1997) / "Για μένα η Κάλλας" (Ερατώ, 1997, 2008). Ο Σωτήρης Κακίσης είναι ακόμα δόκιμος μεταφραστής, σεναριογράφος, στιχουργός και επί πολλά χρόνια δημοσιογράφος.
