Στη σκανδάλη του χρόνου, Ποίηση, Ελίνα Τραϊφόρου, Εκδόσεις Χαραμάδα, 2009
Λησταρχία πάναγνη
μυριόπλουτη πρόσληψη
καμακώνω κβάντα
κορεσμός από μοναχικά καλώδια
ξέφρενες παρασπονδίες
στη σκηνή της σήψης
ρητινώδης σοβαρότητα
ταράσσει
καταφύγια θυρσοφόρα
Σημείωμα (του Νέστορα Ι. Πουλάκου)
Πώς μερικές φορές η κινηματογραφική σκέψη με την ποιητική ανάσα εξάγουν ως σχέση θανατηφόρα ένα αποτέλεσμα επικίνδυνης, σχεδόν τρομοκρατικής λεξικής εκεχειρίας. Ο συγκερασμός των δυο μεγάλων τεχνών βρίσκεται σε τρεμάμενη ανακωχή, όπου η παραβολή των λέξεων καθιστά την αναγνωστική δεινότητα άχρηστη, αρκούντως υποταγμένη.
Δεν πρόκειται για παράλυση του αναγνώστη από τον ποιητή. Πρόκειται για πυροβολισμό, εν προκειμένω η Ελίνα Τραϊφόρου -επί χρόνια σκηνοθέτης- τραβάει τη "σκανδάλη" της και εκτοξεύει σφαίρες λέξεων, φράσεων, συμπυκνωμένων μέσω στιγμών μεγάλου συναισθηματικού βάρους. Στο τέταρτο βιβλίο της η ποιήτρια από την Καβάλα, βάζει ως στόχους την κοινωνία και την οικογένεια, τους φίλους και τους ερωτικούς της συντρόφους, για να πολεμήσει στο ακέραιο μαζί τους αλλά και με τα δαιμόνια της ατίθασης γραφής της.
