Στη γιορτή, Νουβέλα, Ελ Ρόι, Εκδόσεις Εφύρα, 2010
Σημείωμα (του Νίκου Μπίνου)
Τι συνέβη σε αυτόν που κοιτούσε το πέταγμα των άλλων;
Μέσα από τις γραμμές του τελευταίου του βιβλίου, ο Ελ Ρόι μας κάνει να αισθανθούμε πως η επανάσταση είναι ήδη εδώ και μας περιμένει. Με τις πλατείες της πόλης (πόσο επίκαιρο άλλωστε) να έχουν ανοίξει τα μονοπάτια τους καρτερώντας να τα περπατήσουμε. Να γίνουμε και ‘μεις μέρος αυτής της εξέγερσης. Και όλα αυτά μέσα στις ομολογουμένως λίγες του σελίδες, που σε διάσπαρτα του σημεία θα σας υποχρεώσει να τα διαβάσετε ξανά και ξανά, μια και με την ιδιαίτερη γραφή του, ο Ελ Ρόι δεν γίνεται αμέσως κατανοητός.
Και ενώ η νύχτα της εξέγερσης ολοένα και απλώνεται πάνω από την πόλη, η όλη αυτή εξέγερση συνεχίζει να δονεί την ατμόσφαιρα δημιουργώντας νότες και μουσικές κάνοντας την να μοιάζει με γιορτή, αφού μια μπάντα από παρακείμενη οικοδομή δίνει τον ρυθμό. Το βιβλίο ολοκληρώνει τη δομή του δίνοντας έναν επιπλέον τόνο διαφορετικότητας απ’ ότι σας έχω αναφέρει.
Έτσι μετά την ιδιαίτερη περιγραφή της εξέγερσης που διατηρείται ζωντανή με τους ήχους των τραγουδιών να ακούγονται μέσα από τα "συντρίμμια", ο συγγραφέας μάς μεταφέρει στην καρδιά των γεγονότων μέσω των εικόνων-φωτογραφιών που μας παραθέτει στις σελίδες του βιβλίου, και αφορούν το πριν, το κατά αλλά, και το μετά αυτής της εξέγερσης.
