ΙΟΚΑΣΤΗ
Τέσσερα παιδιά του χάρισα
Κι αδέλφια τέσσερα μαζί
Καταραμένη των Λαβδακιδών γενιάΛατρεμένος ήταν σύζυγος
Πρωτότοκος γιος αδικοχαμένος
Του πεπρωμένου η φυγή
Αδύνατη στον κόσμο τούτο.
Κι αδέλφια τέσσερα μαζί
Καταραμένη των Λαβδακιδών γενιάΛατρεμένος ήταν σύζυγος
Πρωτότοκος γιος αδικοχαμένος
Του πεπρωμένου η φυγή
Αδύνατη στον κόσμο τούτο.
Της αιμομίχτρας η ψυχή ανάπαυση δε βρίσκει.
*
ΤΖΑΝΙΣΤέλειωσαν άραγε τα τραγούδια μου,
Ή μήπως στέρεψαν οι καρποί
Του κοσμικού δέντρου;
Στάζω λίγο ακόμα συναίσθημα στις φλέβες μου
Να ενωθώ με τον κρυφό εαυτό μου
Εικοσιεφτά χρόνια blues
Κι ακόμα ψάχνω το Φως
Για πόσο ακόμα;
Θέλω κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο
Κι άλλο πάθος
Κι άλλη αγάπη
Κι άλλη ζωή
Θα τη ρουφήξω όλη μεμιάς
Θα χαιρετίσω τη λάμψη που με προσμένει
Και θα ενωθώ με το Απόλυτο
Σας φιλώ
Η στήλη Τραγικές Φιγούρες γράφεται από το τεύχος 11 του Vakxikon.gr.