Εδώ παράμερος, εκεί ψηλά παρίας
Διονύσης Καψάλης, Μέρες αργίας
Εμένα σ’ όλη τη ζωή μου η κοινωνία
δεν με απέκλεισε και τόσο∙ το πιστεύω.
Σαν σε χτυπήσει μια μεγάλη αναπηρία
σε λογαριάζουν αυτομάτως για παρία
αλλά το πάλεψα και πάντα το παλεύω.
Εκείνο ωστόσο που με πόνεσε στ’ αλήθεια
ήτανε πάντα ο αποκλεισμός από τους άλλους
τους συνανάπηρους: σαν ζήτησα βοήθεια
με παραμέρισαν και μου ‘παν παραμύθια
κι έζησα κάποια σκηνικά απείρου κάλλους.
Για τους Κωφούς παράμερη, γι’ ακούοντες παρίας∙
κι έτσι πορεύομαι σ’ αυτή τη γκρίζα ζώνη
σ’ ένα μεταίχμιο κοινωνίας κι αναπηρίας
και σ’ ένα χώρο μιας δικής μου αναρχίας
όπου τον κόσμο μου ήδη χτίζω μες τη σκόνη.
8/1/2013
Σοφία Κολοτούρου (ποιήτρια)
Η στήλη Ιστορίες της πόλης γράφεται από το τεύχος 4 του Vakxikon.gr.
