και στη μνήμη του Άλκη ΑλκαίουΠως η ανάγκη γίνεται Ιστορία
πως η Ιστορία γίνεται σιωπή
Άλκης Αλκαίος, Ρόζα
Πάντα η ανάγκη μας συγγράφει Ιστορία
που μας ζητάει από καιρό ν’ αφηγηθεί.
Έχω γι’ αδέρφια όσους γνώρισα στην Τροία
σαν λαβωθήκαμε φρικτά στην πολιορκία
- κι είν’ η σχεδία μας στην Ιθάκη αδειανή.
Χρυσούς αιώνες ζήσαμε γεμάτους, στην Αθήνα
το κλέος απολαμβάνοντας κι εμείς του Περικλή,
ωσότου τα μνημεία μας γκρεμίστηκαν κι εκείνα
και μας αποδεκάτισαν ασθένειες και πείνα
- η Pax Romana διέβηκε εν τέλει αμαχητί.
Σε στρώματα επάλληλα μες τη Θεσσαλονίκη,
στα Κάστρα επάνω, που τα χτίσαμε μαζί,
Βυζαντινοί αιώνες κύλησαν, με φρίκη,
σφαγές, πολέμους∙ και στο τέλος Θεία Δίκη
δικαιοσύνη μας απένειμε, τυφλή.
Και τώρα νεοσύστατο συνθέσαμ’ ένα κράτος
με γλώσσα μας προαιώνια, μα Νέα Ελληνική
όπου εγκλωβιστήκαμε: φλεγόμενη μια βάτος
μας ψήνει στο καμίνι της. Κι ο τόπος μας, γεμάτος
παντοτινή Ιστορία – που έγινε σιωπή.
13/12/12
Η Σοφία Κολοτούρου έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Αν-επίκαιρα ποιήματα (Τυπωθήτω 2007) και τη συλλογή ιστοριών Κουφός είσαι ρε; Δεν ακούς; (ΚΨΜ 2010). Επίσης έχει συμμετάσχει στο συλλογικό βιβλίο ποίησης Τρίλιζα (Vakxikon.gr 2012). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
