Tο εικαστικό σύμπαν της Κέλλυς Μενδρινού, αν και ρεαλιστικό, σχεδόν πάντοτε, τα όσα απεικονίζει, αποτελούν ένα πρόσχημα για μια εξερεύνηση σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, το οποίο κρύβεται πίσω από την εικαστική της σύνθεση. Ο ζωγραφικός της κόσμος, μοιάζει να αρνείται πεισματικά την αταξία του χάους. Εστιάζει στο ουσιώδες με κύριους πρωταγωνιστές την ένταση της χρωματικής της παλέτας, η οποία πηγάζει από τον κόσμο των σκιών, από το ακατάβλητο σε σιωπή ίχνος της δημιουργού η ακόμη και από το αποτύπωμα μιας στιγμής μελαγχολίας. Τα συγκεκριμένα αυτά χαρακτηριστικά της εικαστικής της γραφής, προσδίδουν στα έργα της την ιδιότητα να διεγείρουν εσαεί τη φαντασία του θεατή.
Η ζωγράφος πρωτοεμφανίζεται στον χώρο των Εικαστικών Τεχνών, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στη Ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών και στην Φιλοσοφία της Τέχνης, στην Σορβόννη. Αν και δημιουργεί ανάμεσα στην Ελλάδα και στο Παρίσι, την Πόλη του Φωτός, επιλέγει βαθμιαία να απομακρυνθεί από την χρήση των έντονων χρωμάτων. Η προτίμηση της στρέφεται πλέον στους χαρισματικά ηπιότερους τόνους, τους ενδιάμεσους, στις σβησμένες αποχρώσεις, στις αντανακλάσεις των ουρανών του Βορρά που τροφοδοτεί το έργο της με μελαγχολία και ρομαντισμό.
Σαν να επιθυμεί να στερεώσει το άυλο, την ιδέα και το συναίσθημα πάνω στον καμβά, η Κέλλυ Μενδρινού εμπνέεται από την φύση, τόσο εκείνη που την περιβάλλει όσο και την γυναικεία. Ο ζωγραφικός της κόσμος συντίθεται από τοπία, νεκρές φύσεις, φιγούρες και πορτρέτα γυναικών. Όλα σχεδόν τα έργα της αντανακλούν μία μεταφυσική ατμόσφαιρα. Φιλοτεχνημένες στο Παρίσι, οι δημιουργίες της καλλιτέχνιδας που εκτίθενται στο πλαίσιο της έκθεσης Art – Athina, διέπονται από το ίδιο πνεύμα.
Οι γυναίκες, τις οποίες απεικονίζει με το ευαίσθητο πινέλο της, μοιάζουν να ατενίζουν πάντοτε κάτι πέρα από την ύπαρξη τους. Βυθισμένες στη μοναξιά τους, ίδιες και διαφορετικές κάθε φορά, μας κοιτούν με διάθεση να επικοινωνήσουν, θυμίζοντας αόριστα τα πορτρέτα Φαγιούμ. Αφενός εικαστικός ρεαλισμός στη διατύπωση, περιγραφή λεπτομερειακή με, έντονο, αφετέρου, το στοιχείο του ημιτελούς. Σαν η καλλιτέχνης να θέλησε να αφήσει μια πτυχή του ψυχισμού ανεξερεύνητη, μυστηριώδη και να προκαλέσει με την διακριτική χρωματική παλέτα της ένα ερώτημα ψυχικού βάθους. Γυναίκες που αναρωτιούνται αν θα φανερώσουν τα μυστικά τους, που αισθάνονται το βάρος ενός φόντου, που ακροβατούν ανάμεσα στα ερωτηματικά και τα θαυμαστικά της ζωής.
Οι διαχρονικές φιγούρες της, από την άλλη, ως αρχαίες κόρες, ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον, αμφιταλαντεύονται σε απροσδιόριστες νησίδες χρόνου και τόπου και μας ατενίζουν μεταδίδοντας μας το συναίσθημα της ιδιαίτερης βαρύτητας της στιγμής αυτής. Μαύρο σε άσπρο φόντο που μετουσιώνεται σε ανθρώπινη παρουσία και συσχετισμό –διάλογο ως προς το θέμα της αντικειμενικότητας, όπου αντικείμενο αποτελεί το ίδιο το έργο, ως μέσο επικοινωνίας. Η τέχνη της Κέλλυς Μενδρινού χαρτογραφεί τον κόσμο της σιωπής, της ιδιαίτερα χαρισματικής, εκκωφαντικής εκείνης σιωπής που επιτρέπει στον αναγνώστη του εικαστικού της αφηγήματος να αντιληφθεί τη ροή του χρόνου. Το χνάρι της ζωής αποτυπώνεται στην στιγμή όπου ξαφνικά ακούγεται ο αχνός ψίθυρος ενός κόσμου σε συνεχή κίνηση, ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το φανταστικό.
Το ρεπερτόριο των εκλεπτυσμένων εικόνων της βιώνει μια δική του πνευματική αμφισημία, σχεδόν σαν να θέλει να αναπαραγάγει τόσο την αινιγματικότητα αλλά και τον μύθο, ο οποίος αποτελούσε ανέκαθεν αδιαμφισβήτητο προνόμιο της τέχνης. Σύμφωνα με τον ουσιαστικό προορισμό του τελευταίου, ο αναγνώστης του όποιου εικαστικού αφηγήματος, αισθάνεται ελεύθερος να αποκομίσει από αυτόν, την εντύπωση που καλύτερα ανταποκρίνεται στον ψυχισμό του και στο προσωπικό του όραμά. Τα πολλαπλά ερεθίσματα που υποβάλλουν τα έργα της καλλιτέχνιδας αποτελούν έναυσμα για μια εσωτερική αναζήτηση στην ψυχή μας.
Ρέα Κατσανεβάκη Ιστορικός Τέχνης- Δημοσιογράφος
Κέλλυ Μενδρινού γεννήθηκε το 1961 στον Πειραιά. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1979 – 1985), στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι (1987-1991, με υποτροφία του ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και της Ακαδημίας Αθηνών), στο Πανεπιστήμιο Paris I - La Sorbonne (1987-1988, DEA Φιλοσοφίας της Τέχνης) και στα Ateliers des Beaux-Arts de la Ville de Paris (1994-1995 με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους). Στο διάστημα αυτό γίνεται δεκτή και μένει για δύο χρόνια στην Cite Internationale des Art.
Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί :
ARTOWER AGORA (Αθήνα - 2007), Τρίγωνο (Αθήνα – 2000, 2004), Παρατηρητής (Θεσσαλονίκη – 2000), Catherine Guerard (Παρίσι – 1996), «K» (Λονδίνο – 1996), Αστρολάβος Πειραιά (Πειραιάς – 1995), Bernanos (Παρίσι – 1995), Cite des Arts (Παρίσι – 1993), όπως και σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους: Αμερικανικός Καθεδρικός Ναός (Παρίσι – 1999), Aux Batignoles ( Παρίσι – 1998).
Οι κυριότερες ομαδικές εκθέσεις στις οποίες συμμετείχε είναι:
Στο Maison de l’Europe (Παρίσι – 1994), στην Cite Internationale des Arts (Παρίσι – 1992), στην Academie des Beaux-Arts (Παρίσι-1998,1991,1989), στην Espace des Esseliers (Villejuif – 1990), στην Εθνική Πινακοθήκη και στο Μουσείο Πιερίδη (Αθήνα – 1989), στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Αθήνα – 1989), στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Γουλανδρή (Άνδρος 1986).
Έργα της επελέγησαν για εκτύπωση και διατίθενται σε είκοσι χώρες από την The Art Group Ltd (Λονδίνο).Στα πλαίσια του Πάτρα-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006, εκδόθηκε γραμματόσημο με πίνακά της.
Για τη δουλειά της έγραψαν, μεταξύ άλλων, οι:Βασίλης Αλεξάκης, Pierre Skira, Σοφία Καζάζη, Κωνσταντίνος Μπούρας.
