Κάτι ξένο ακουμπάει το σώμα σου
σπάει τη σιωπή σου
γεμίζει το χώρο σου.
Κι εσείς τρέχετε.
Κι εσείς κρατάτε ομπρέλες.*
Δεν παίρνουμε στη ζωή ότι μας αξίζει
ούτε ότι διεκδικούμε¨
στη ζωή παίρνουμε δρόμο.
*
Μια σκιά
ένα τσιγάρο, η γόπα που θα φυλάξω
Φύγε απ’ τη μέση
Αέρας
Ανασαίνω τον αέρα σου
Γράφω άσκοπα.
Θέλω να βγω έξω, να περπατήσω
στην πόλη.
Φοβάμαι είναι αργά.
Ποτέ δεν είναι αργά.
Πάντα είναι αργά.
Κάποτε είναι αργά.
*
Συννεφιασμένη μέρα μελαγχολίας
μ’ έναν καφέ στην παραλία
κι η κυριακάτικη εφημερίδα
που σαν παιδάκι περιμένεις να ανοίξεις
φλερτάροντας μ’ ένα τσιγάρο
λίγοι άνθρωποι
οι «επίλεκτοι»
αυτούς που έχει επιλέξει η Κυριακή για
να τη χαίρονται.
Ζήσε μία Κυριακή
κι είναι το τέλος¨
είναι η μετάβαση στην αρχή
κι όλοι σκέφτονται τι θα κάνουν αύριο
και κανένας δε ζει το τέλος
μα τι γλυκιά η μελαγχολία του
σε κάθε τέλος η αγάπη φαίνεται
να δυναμώνει.
Ζήσε μία Κυριακή
Κάθε Κυριακή θα σ’ αγαπώ λίγο ακόμα
Κάθε Κυριακή θα μ’ αγαπώ ακόμη λίγο
Κάθε Κυριακή θα περιμένω
Μια Κυριακή ίσως με χωρέσεις στη
ζωή σου.
Κάθε Κυριακή θα λιγοστεύω.
Κάποια Κυριακή θα με χωρέσεις.
*
καλύτερα να παρασέρνεις τους ψεύτες στο βούρκο της αλήθειας
κρίμα σ' αυτούς που μένουν μόνιμα αγκαλιασμένοι με το "εγώ" τους και μόνο μ' αυτό
κρίμα σ' αυτούς που ξεροκέφαλοι κι εγωιστές δε μαθαίνουν
κρίμα σ' αυτούς που φοβούνται την αλήθεια και συμμαχούν, συμβιβάζονται με το ψέμα
κρίμα σ' αυτούς που τους γεμίζει το λίγο.
Αγκαλιάστε και τους άλλους ανθρώπους, αγγίξτε τους, μιλήστε τους, πείτε τους την αλήθεια.
Γεμίστε τους ή αφήστε τους να σας γεμίσουν.
Μόνος του κανένας δεν προχώρησε.
*
Κάτσε λίγο ακόμα
Δε θες να ζήσεις στον κόσμο μου
μπήκες για λίγο και δε σ’ αρέσει, λες
κι ενώ σε προσκαλώ
ο δικός μου ο κόσμος είναι παράνοια, λες
δε θα μου κάνεις τη χάρη
δε θα ζήσεις στον κόσμο μου, λες
δε θες να προσπαθήσεις καν
χάος, λες
είναι τρέλα.
ξέρεις ήδη ότι δε μπορείς να αφήσεις τη δική σου τρέλα
και να ζήσεις για λίγο στη δική μου…
Πρέπει να φύγεις, λες.
«Κάτσε λίγο ακόμα».
*
« Τρία-τρία»
τέσσερα κάνει με τα δάχτυλά
του ο Κινέζος
τα καπέλα του άρεσαν στους
παππούδες
κι αυτός μεγάλος είναι¨
πως άραγε και με τι δύναμη
φορτώνει τη ζωή του στον
ώμο και πάει;
*
όταν θα μάθεις να μην περιμένεις,
μόνο να δίνεις και να ονειρεύεσαι,
τότε θα μάθεις να ζεις τη χαρά του να παίρνεις.
μόνο που τότε δε θα 'χει σημασία¨
γιατί τότε θα 'χεις ήδη γευτεί τη χαρά του να δίνεις χωρίς να περιμένεις.
*
Μ’ αυτή τη μέρα μοιάζουμε.
Μια κουρασμένη Τετάρτη.
Πολύ ζεστή. Σαν την πληγή μου.
Μια στιγμή αέρας. Σαν την οργή μου.
Στο τελείωμα βροχερή.
*
Η τρέλα στους δρόμους
κυριαρχεί.
Τρέχεις να τους διασχίσεις
φρενάρεις απότομα στο κόκκινο.
Ούτε προσέχεις το αδέσποτο.
Ο μπροστά φταίει πάντα.
Εσύ ποτέ.
Τρελή είμαι εγώ μετά;
Τρελοί είναι οι δρόμοι.
*
Φοβάμαι
εκείνους που κλέβουν την αγάπη χωρίς να τη ζητήσουν καν.
Υπέροχοι άνθρωποι
εξαιρετικά τρομακτικοί.
Δρουν ανενόχλητα και ύπουλα
με μοναδικό όπλο τον εαυτό τους.
Είναι πιο δυνατοί από σένα.
Σε ληστεύουν και φεύγουν.
Κι εσύ μένεις να κοιτάς την πλάτη τους
και παρακαλάς να γυρίσουν
για να τους δώσεις κι άλλα.
Αυτοί μαζεύουν στιγμές.
Δε θέλουν εσένα
αλλά την πιο αδύναμη στιγμή σου.
Η Άννα-Μαρία Ιακώβου ζει στη Θεσσαλονίκη.
Η Σοφία Κολοτούρου ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Αν-επίκαιρα ποιήματα" (Εκδ. Τυπωθήτω, 2007) και τη συλλογή ιστοριών "Κουφός είσαι ρε; Δεν ακούς;" (Εκδ. ΚΨΜ, 2010).
Σ.Σ. Η στήλη "Ποιητερία" ολοκληρώνει τον κύκλο της έπειτα από ακριβώς ένα χρόνο. Ήταν μια ιδέα του ποιητή Δημήτρη Άλλου, την οποία υλοποίησε το περιοδικό Βακχικόν. Αποφασίστηκε ένα χειμωνιάτικο βράδυ στον Κεραμεικό. Συζητήθηκε από τους Δημήτρη Άλλο, Γιάννα Μπούκοβα, Μαρία Ιωαννίδου, Νέστορα Πουλάκο, Ανέστη Μελιδώνη, Ροδάνθη Τζωρτζάκη. Τέσσερις ποιητές-χαρακτηριστικά δείγματα γραφής της εποχής μας "ανακατεύτηκαν" με τη βάση δεδομένων του περιοδικού Βακχικόν και σύστησαν την επιλογή τους στο αναγνωστικό κοινό (μια φορά σε κάθε τεύχος). Το περιοδικό Βακχικόν ευχαριστεί τους Μιχάλη Παπαντωνόπουλο, Ζ.Δ. Αϊναλή, Γιάννη Στίγκα και Σοφία Κολοτούρου. Από τις επιλογές τους μάθαμε την Ελίνα Τραϊφόρου, τον Νίκο Πατεράκη, την Άννα-Μαρία Ιακώβου αλλά και τις ανησυχίες (σταχυολογώντας στίχους) του Γ. Στίγκα. Για παρατηρήσεις και σχόλια στο info@vakxikon.gr.
