στον βελούδινο καναπέ.
Τον είχε διαλέξει μαύρο
(είχε εκλεπτυσμένο γούστο)
για να μη φαίνεται το αίμα-το πρώτο.
Ελεονώρα
Στο βωμό με
κοίταζαν όλοι και
όλοι ανέβηκαν εκεί.
Στο ένα μου πόδι
η Ανατολή
στ’άλλο
η Δύση.
Κι ανάμεσα τα ποτάμια τους.
Αίμα στον Δούναβη, στον Έβρο
στον Ευφράτη.
Μαμπρούκα
Ανέβηκα στο τραπέζι
από σφενταμιά. Μύριζε σπίτι
-πατρικό. Λιποθύμησα.
Στο ξύπνημα αισθάνθηκα
τροφής αναθυμιάσεις.
Χαβιάρι και σολωμό
να συναγωνίζονται
τη νιότη του χρώματος.
Ρύζι ζεστό με αλάτι.
Όλα σε ένα γυμνό σώμα.
Δεν ήταν δανεικό.
Ήταν το σώμα μου.
Στο πρώτο αίμα
έπεσαν όλοι πάνω
να φάνε.
Άκικο
Το μαύρο κρατάει τη ζέστη.
Ενίοτε φοράω και σκούρο μωβ.
Σήμερα έβαλα την κεντημένη καλύπτρα,
του γάμου.
Ο δρόμος μας είναι γη.
Κόκκινος σκούρος και θερμός.
Σαν το πρώτο αίμα
-που δεν είδαν.
Πήγα-κατέβηκα
-με κατέβασαν (δε θυμάμαι)
στον λάκο μου.
-ο έρωτας πονάει-είπαν.
Γυρνώντας, δεν είχα μαλλιά..
Άφηνα, ωστόσο, ίχνη
καμμένης ιδρωμένης σάρκας, στη γη.
Μου έκαψαν τις φτέρνες.
Έτσι με ακολούθησαν.
Με βρήκαν πάλι
για να μου δώσουν πίσω
την καλύπτρα μου.
Salaita
Αργοπορημένο
(στον Νίκο Ε..1948, στον Μανώλη Α..1949)
Τώρα,
τα αγγελτήρια θανάτου
τα βλέπουμε ψηφιοποιημένα.
Ωστόσο,
το
εφέ του θανάτου είναι το
ίδιο.
Το σπίτι μας,
με τα πορτοκαλί μάλλινα χαλιά
έγινε το Γεντί Κουλέ
της μεταμοντέρνας ευτυχίας μας
και οι μανάδες
(χαροκαμένες και μη)
κάνουν πια ανταύγειες στα μαλλιά τους
που
παράταιρες
δεν ταιριάζουν με τις κραυγές τους
(αναρωτιέμαι τι να συνάδει με τις κραυγές).
Τούτη η εποχή
(του παγκόσμιου σπαραγμού)
είναι η ίδια εποχή
με
άλλη
ημερομηνία.
Κέντρο
Χτές έγινα άστεγος.
Διάλεξα, ερήμην μου,
τη μέρα που χιόνισε.
Πήγα στην πλατεία,
μου δώσανε κουβέρτες.
Πήγα στην (άλλη) πλατεία,
μου δώσανε φακές.
Ξάπλωσα στο παγκάκι της πλατείας (άλλης),
με διώξανε γιατί σταμάτησε το χιόνι.
Κοιμήθηκα σε μια πολυκατοικία,
απέξω.
Εκεί που το σκαλί φλερτάρει το κατώφλι.
Ήρθαν κι άλλοι άστεγοι το βράδυ.
Ένας μας μόνο ξύπνησε το πρωί.
Κάποιος είχε μαχαίρι.
Πήγε² στην πλατεία..
Η Αγγελική Δημουλή ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Έρδυλον (Εκδόσεις Ποιήματα των Φίλων, 2011).
