Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 34

Πάθος για μουσική (Ημερολόγια). Γυμνά, ζαρωμένα σώματα - Στήλη του Φώτη Νικολάου

«Τίποτε δεν έγινε τελικά. Τίποτε το ερωτικό δεν προέκυψε αυτή τη φορά», μου ’πε ο τρυφηλός φίλος μου, αφήνοντας το πάθος του για ’κείνον τον χαμηλοθώρη να του κατακαίει την καρδιά˙ πιστός λάτρης του Μπουαλώ: «Μόνο το αληθινό είναι κι αξιαγάπητο». Αφήνοντας τον αμείλικτο χρόνο να τίθεται επιπρόσθετα και δίχως ανάσα στο άγριο παιχνίδι του έρωτα στον οποίο εναποθέτει πάντα τις ελπίδες του, ο καλοπερασάκιας, συχνά βγαίνει χαμένος απ’ αυτό το παιχνίδι, κωμικός και τραγικός μαζί.
     «Πες μου τι έγινε;» του είπα ανήσυχα. «Όλη τη βδομάδα περίμενα πώς και πώς αυτή την συνάντηση κι αυτός δέχτηκε από απόγνωση να ’ρθει μαζί μου στο δώμα, τον πρόδωσε βλέπεις η αμηχανία του», μου τόνισε έχοντας χάσει τη θωριά του. «Τι εννοείς; Μίλα ξεκάθαρα!»˙ και μου απάντησε σκέτα-νέτα: «Δεν του σηκωνόταν κι υπέθεσα ότι δεν είχε όρεξη, αλλά από τη στάση του κατάλαβα ότι μάλλον προτιμάει το σεξ στην ύπαιθρο, στα όρθια, στα γρήγορα παρά ένα ειδύλλιο, σ’ ένα μικρό, ζεστό δωμάτιο, μ’ ένα διπλό κρεβάτι στρωμένο με καθαρά σεντόνια και παρ’ όλο που την πρώτη φορά που βρεθήκαμε, στο ύπαιθρο φυσικά, ήταν ενεργό ηφαίστειο, μεταστράφηκε απότομα σε παγόβουνο: μαζεύτηκε στην άκρια του κρεβατιού, ζάρωσε, χωρίς να γνωρίζω την αιτία, στην πραγματικότητα αισθάνθηκα σαν να ήθελε να χωθεί κάτω από το κρεβάτι και να εξαφανιστεί, σιωπηλός, αμίλητος. Καμιά οικειότητα, διαχυτικότητα ή φιλική συμπεριφορά μεταξύ μας. Δε λέω, και σ’ εμένα αρέσουν τα παιχνιδίσματα των αισθήσεων στο ύπαιθρο, αλλά ενώ στο δωμάτιο είχαμε την άνεσή μας, η όρεξή του για σεξ ξεθύμανε και η ουσία του έρωτα εξατμίστηκε σαν αιθέριο έλαιο: ούτε μια γλυκιά ζάλη ούτε μια έξαψη της φαντασίας, όχι του κορμιού, έτσι για τα μάτια του κόσμου τουλάχιστο. Οπότε, όλο το ερωτικό σκηνικό κατέρρευσε από απάθεια».
     «Και μετά, φύγατε απ’ το δωμάτιο;» τον ρώτησα. «Όχι αμέσως. Ξαφνικά, μου είπε ότι δεν είχε φάει τίποτα όλη μέρα και ότι ήταν μακροχρόνια άνεργος» μου απάντησε ο φίλος μου και στη συνέχεια βούρκωσε˙ «τότε έβγαλε απ’ την τσέπη του έναν σουγιά και μ’ απείλησε πως αν δεν του έδινα τα λεφτά μου, θα με μαχαίρωνε. ‘‘Θα σου τα ξεριζώσω, παλιοπούστη’’, μου είπε στ’ αυτί, κι ένιωσα το χέρι του να τρέμει καθώς η λεπίδα του μαχαιριού χάιδευε τα ζαρωμένα μου αρχίδια. Ήταν η σειρά μου να ζαρώσω και να γίνω μια σταλιά απ’ το φόβο μου, ασήμαντος κι ευκαταφρόνητος, γελοίος μες στην γύμνια μου. Του ’δωσα ό,τι μου ζήτησε κι έφυγε στα μουλωχτά».
     Κι εγώ λυπήθηκα τον φίλο μου και κάπου μέσα μου σκέφτηκα: «Ποιος είναι πιο ευάλωτος, ο πεινασμένος για έρωτα ή εκείνος που δεν έχει να φάει;».

**

Μουσική πρόταση - (αγαπημένοι δίσκοι)

Νικολάου 34

SECRETS OF THE BEEHIVE-DAVID SYLVIAN

O David Sylvian, πρώην μέλος των Japan, του συγκροτήματος που διαλύ-θηκε στις αρχές της δεκαετίας του `80, εδώ, στο τέταρτο πασίγνωστο άλ-μπουμ του, «Secrets of the beehive», μιλά ψιθυριστά για τα… «Μυστικά της κυψέλης»: ένα σμάρι από σκοτεινά χρώματα και σιγανούς ήχους που σε υπνωτίζει γλυκά, ένα ορφικό νανούρισμα που σε γοητεύει με τις συναισθη-ματικά φορτισμένες μπαλάντες του. Art rock τεχνοτροπία, ατμοσφαιρικοί πειραματισμοί, μειλίχιες μουσικές συνθέσεις, μελαγχολικές, ευκολομνημό-νευτες και με αβανγκάρντ υπεροχή.        

Καλή ακρόαση