Μεταφράζει η Χριστίνα Λιναρδάκη
Η Dorothy Porter είναι μια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ποιήτριες της Αυστραλίας. Γεννήθηκε στο Σίδνεϋ στις 26 Μαρτίου 1954 και μέχρι τον θάνατό της, στις 10 Δεκεμβρίου 2008, τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Έγραψε εννέα ποιητικές συλλογές (η μία δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατό της), στίχους για τραγούδια, λιμπρέτα για όπερες και βιβλία για εφήβους. Έγραψε επίσης πέντε μυθιστορήματα σε στίχους. Ένα από αυτά είναι το The Monkey’s Mask (που έγινε και ταινία), από το οποίο προέρχονται τα παρακάτω ποιήματα.
**
Αν δεν με ξέρεις ως τώρα
Η γλώσσα της Νταϊάνας στριφογυρίζει
στο στόμα μου
σαν κάτι ξινόπικρο που λιώνει αργά
σαν μαχαίρια σε τροχό άμαξας απ’ το Μπεν Χουρ
στρίβοντας τα μαλλιά της με τα χέρια μου
τη φέρνω τόσο κοντά
που τα δόντια της τρίβονται στα δικά μου
από τόσο κοντά
είναι σκληρή όχι απαλή
από τόσο κοντά
είναι δόντια όχι γλώσσα
από τόσο κοντά
με πληγώνει.
**
Αυτό που είναι
Οδηγώντας για το σπίτι
την αυγή η πανσέληνος
με τραβά
προς τα Όρη
η καρδιά μου ξεχειλίζει
στο στήθος μου
το φεγγάρι χτυπά
πάνω στο παρμπρίζ
απλά αγάπα την
το φεγγάρι λέει
σταμάτα να μετράς τα ψιλά σου
κανείς δεν σε λήστεψε
απλά αγάπα την
αγάπα την
γι’ αυτό που είναι.
**
Πώς αρχίζουν τα ποιήματα
Έτσι αρχίζουν τα ποιήματα;
όταν κάθε φράση στο ραδιόφωνο
γαντζώνεται στον λαιμό σου
έτσι αρχίζουν τα ποιήματα;
όταν η φλέβα κάτω απ’ το δέρμα της
γαντζώνεται στον λαιμό σου
έτσι αρχίζουν τα ποιήματα;
όταν η αϋπνία κλωτσά
σαν τρομαγμένα μαύρα άλογα
όταν η μέρα χαράζει
σαν γυαλί μετά από αυτοκινητιστικό
πες μου, Μίκη,
ήξερες
πες μου
πως το ποίημα αρχίζει
με έναν γάντζο στον λαιμό;
