Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 6

Μυρωδιές - Σταύρος Λαμπράκης

 

Το γιασεμί 

Το άρωμά σου στο σταθμό δεν ήταν κάτι
περαστικό, σαν να ψέκασαν εκατό καρποί το γλυκό το γιασεμί.
Και σαν κοίταξα γύρω μου, μια κοπέλα έφτιαχνε τα μαλλιά της
και μέσα στην τσάντα της εκτός από κραγιόν κουβαλούσε μια παρόμοια ιστορία
ότι κάπου σε ένα άλλο σταθμό
ένας άλλος καημένος επιβάτης ακουμπά στα γόνατά του ένα τετράδιο σαν και αυτό
και στάζει λίγες σταγόνες δάκρυα και πολλούς ποταμούς μελάνι.

Το ίδιο

Στην τουαλέτα παίρνω μαζί μου
λίγο μολύβι και κάτι κρυάδες,
κακοκαιρίες που έζησα το '91
τότε που μίλαγα για το πως
θα κυνηγώ ένα Πάντα
μια αρκούδα που στο τέλος
με σκότωσε.

Και εκεί που ξεκινώ να
ζωγραφίζω το περίγραμμα
με γαργαλάει η περιέργεια
και ρίχνω ξινές ζαριές
στις κοιλάδες που έφτιαξα
ευαίσθητα στο πάτωμα,
ώσπου και δεν αντέχω, τις
βάζω σε βελάκι, στην
άκρη των δοράτων μου και
συνειδητοποιώ ότι ακόμη
είμαι ο ίδιος με τότε
αν όχι και λιγότερος.

Το ίδιο 2

Στην τουαλέτα παίρνω μαζί μου
λίγο Ελύτη και κάτι φυλλάδες,
ασχημογραφίες που έγραψα το '91
τότε που έγραφα για το πως
θα αγαπώ για πάντα
μια γκόμενα που στο τέλος
με άφησε.

Και εκεί που ξεκινώ να
διαβάζω το Μονόγραμμα
με φλερτάρει η περιέργεια
και ρίχνω λοξές ματιές
στις φυλλάδες που έριξα
αναίσθητα στο πάτωμα,
ώσπου και δεν αντέχω, τις
βάζω στο αυλάκι μεταξύ
των γονάτων μου και
διαπιστώνω ότι ακόμη
είμαι ο ίδιος μαλάκας με τότε
αν όχι και περισσότερο.

Στο μετρό 

Στεκόμαστε πλάι πλάι
τα χέρια μας αγγίζουν το ένα
το άλλο, κρατούμε στα χέρια μας διαφορετικά
πράγματα, μια θολή εφημερίδα εσύ
μια δακρυσμένη ομπρέλλα εγώ που στάζει τα ίδια
και τα ίδια
αναρωτιέμαι αν την νιώθεις και εσύ
την ζεστασιά που κάνουν οι καρποί μας
όταν αγγίζουν ο ένας
τον άλλο.
Χορεύουμε ένα χορό χωρίς μουσική,
μαέστρος μας το τρένο που μας ζαλίζει σαν την θάλασσα.
Δεν είναι ήρεμο το ταξίδι και ο προορισμός μας πιθανόν
να απογοητεύσει αλλά η ζεστασιά του κορμιού σου
κάνει και τον θάνατο ευπρόσδεκτο.
Σε λίγες στάσεις ένας από τους δυο μας θα κατεβεί,
όχι γιατί δεν είναι γραφτό μας να ξανασυναντηθούμε
αλλά επειδή μας είναι γραφτό να ερωτευόμαστε
κάθε λίγα λεπτά. 

Ο Σταύρος Λαμπράκης είναι ποιητής. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο, ενώ έζησε μεγάλο χρονικό διάστημα στις Η.Π.Α.