Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 15

Μουσικά σχήματα : The Black Keys

του Πέτρου Γαρδικλή

What more can I do, I'm wringing myself dry
And I can't afford to lose, One more teardrop from my eye

Κάποιος είχε πει ότι ο καλός dj δεν ορίζεται απλώς από τα κομμάτια που παίζει, αλλά κυρίως από τα κομμάτια που δεν παίζει.

Στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, δυστυχώς η ποσότητα των διαθέσιμων disc jockeys είναι αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητας. Αύτο οφείλεται σε πολλά αίτια. Αρχικά, η σύγχρονη πλαστική νοοτροπία που επιβάλλει έτοιμο, γνώριμο και κλειστό σε νέες «γεύσεις» μουσικό φαγητό. Αφετέρου η επιβολή παρωπίδων σε οποιoδήποτε έναυσμα ψυχικής και νοητικής ανάτασης και παιδαγωγικών ερεθισμάτων. Απόρροια τούτων η επαναλαμβανόμενη, απογοητευτική και άνοστη επίσκεψη ανέκφραστων σκιών σε μουσικά στέκια, με μοναδικό σκοπό το ροκάνισμα της πλήξης του καναπέ και δυστυχώς χωρίς την τελική επίτευξη μιας ουσιώδους μουσικής εμπειρίας.

Τρέφοντας λοιπόν ιδιαίτερη εκτίμηση στους μουσικούς ψυχαγωγούς,που σέβονται το χρόνο και τη διάθεση των ακροατών, και επικροτώντας όσους δεν διστάζουν τη διαφορετικότητα, αφιερώνω το ακόλουθο άρθρο στους λίγους και καλούς dj’s που τιμούν τη δισκοθήκη τους με κομμάτια των Black Keys.

Θα μου πεις τώρα: «Και γιατί να τους ξέρω; Ποιος ασχολείται μαζί τους;».  Και θα σου απαντήσω ότι ανάμεσα στην εκτενέστατη λίστα των οπαδών τους, συγκαταλέγονται και οι Josh Homme, Billy Gibbons, Robert Plant, Τhom Yorke και πολλοι άλλοι. «Ναι, αλλά εγώ αυτούς δεν τους ξέρω», μπορεί να μου απαντήσεις αδιάφορα. O.K. Ασχολείσαι καθόλου με κινηματογράφο; Έχεις δει το «Rocknrolla» ή το «School Of Rock»; Τότε κάπου τους έχεις ακούσει. Και σίγουρα κάποιος γνώστης του αντικειμένου τους επέλεξε γι αυτές τις συμμετοχές για προφανείς λόγους.

Θα στο κάνω λοιπον ακόμα πιο εύκολο και θα σε παραπέμψω στο τραγούδι «Too Afraid To Love You», το οποίο και ακούστηκε αρκετά στους καλούς σταθμούς της πόλης. Ξεκινά από εκεί και θα δεις ότι σε περιμένουν πολλές και ευχάριστες εκπλήξεις.

«Τι παίζει λοιπόν με αυτούς, από που κατέβηκαν;»

Αυτοί που λες, είναι ένα ντουέτο αποτελούμενο από τους Dan Auerbach και Patrick Carney. Μας έρχονται από το Ohio με μια πορεία που ξεκινάει από το 2002. Το όνομα τους δε, έχει πολύ ιδιαίτερη προέλευση. Είναι εμπνευσμένο από ένα σχιζοφρενή καλλιτέχνη, γνωστό του συγκροτήματος, ονόματι Alfred McMoore. Όταν ο αγαπητός Alfred ήταν ενοχλημένος μαζί τους, άφηνε μηνύματα στον τηλεφωνητή τους αποκαλώντας τους πατέραδες τους με διάφορα ονόματα από μάυρα πλήκτρα, όπως D Flat κλπ.

Η μουσική τους ισορροπεί κάπου ανάμεσα στη Blues Rock, το Funk, το Alternative Rock, και τη Soul. Μεταξύ άλλων, στη δισκογραφία τους θα συναντήσει κανείς και το τραγούδι “Tighten Up” του 2010, το οποίο ακούγεται και στο soundtrack του FIFA ’11.

Από το Μάρτιο του 2011, έχουν ξεκινήσει ηχογραφήσεις του 7ου κατά σειρα album τους στο νέο στούντιο του Dan στο Nashville.

Δισκογραφία

•    The Big Come Up (2002)
•    Thickfreakness (2003)
•    Rubber Factory (2004)
•    Magic Potion (2006)
•    Attack & Release (2008)
•    Brothers (2010)
•    Seventh Studio Album (2011)

Βραβεύσεις:

Grammy Awards

•    2011 – Awarded Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal for "Tighten Up".
•    2011 – Awarded Best Alternative Music Album for Brothers.
•    2011 – Awarded Best Recording Package for Brothers.
•    2011 – Nominated for Best Rock Instrumental Performance for "Black Mud".
•    2011 – Nominated for Best Rock Song for "Tighten Up".

Καλή ακρόαση!