Κάντε κλικ για να ακούσετε το ηχητικό
Mανα μου αγαπημενη
Στα δάκτυλα αναμετρώ
του σκοταδιού το τώρα
στα στέλνω πέρα μακριά,
για να σε βρουν στην μπόρα
να ‘χεις να χαμογελάς
σαν θα θωρείς θλιμμένη
στο πριν στο τώρα στο μετά
μάνα μου αγαπημένη.
Σαν ρυτίδα σου γλιστράω
εγώ! Που τόσο σ’ αγαπώ
το νιώθω τώρα πως γερνάω…
το πρόσωπό σου σαν κοιτώ.
Σαν ρυτίδα σου λυγάω
εγώ! Που τόσο σ’ αγαπώ
το νιώθω τώρα πως γερνάω…
το βλέμμα σου σαν θυμηθώ.
Της θάλασσας τα κύματα
τα κρύβω, τ’απαρνιέμαι
και σαν ευχή, σαν κάλεσμα
στα λόγια σου κρεμιέμαι
να ‘χεις να αναπολείς
σαν θα κοιτάς κλαμένη
το πριν το τώρα το μετά
μάνα μου αγαπημένη.
ποίηση : Αναστασία Γκίτση, ανέκδοτο ποίημα
μουσική - τραγούδι : Κώστας Τζιαγκούλας, από το cd "Άσε τη σκέψη εδώ", που κυκλοφόρησε το 2008
