Λόγια γυμνά, Πεζό/ Ποίηση, Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά, Εκδόσεις Θερμαϊκός, 2011
Λόγια γυμνά.
Μια απόδραση.
Ωμά, αισθησιακά.
Το κορμί χάνεται στο νου.
Η ψυχή κλυδωνίζεται στου πόθου τη δίνη.
Η σκέψη αιχμαλωτίζεται στην κάψα του σώματος.
Μέρη απόκρυφα ξεγυμνώνονται λυσσασμένα.
Μια γυναίκα. Παρθένα. Κολασμένη. Τιμωρός. Αθώα, διεστραμένη.
Η ροδαλή ηλικία των 15, άγουρη στα 18, βάφεται κόκκινη στα 21, λάβα χύνεται στα 30.
Η αγωνία γίνεται βάσανο.
Ο ιδρώτας σβήνει κάθε ίχνος υπομονής.
Η σάρκα ξεσκίζεται.
Μια κραυγή.
Αχόρταγα συναισθήματα.
Αιώνιες αναμνήσεις.
Σημείωμα (της Αλεξίας Νταμπίκη)
Στην πρώτη της συγγραφική απόπειρα, το βιβλίο "Λόγια γυμνά", η Σίσσυ Σιγιουλτζή Ρουκά μας ξεναγεί στις πιο απόκρυφες πτυχές της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Πρόκειται για ένα πλήθος από γυναικείες εξομολογήσεις, οι οποίες έχουν αρχικά την μορφή αυτοτελών λογοτεχνικών κειμένων, συνεχίζουν με την μορφή δοκιμίων για να καταλήξουν στο τρίτο μέρος του βιβλίου σε ποιήματα.
Η συγγραφέας μέσα από την Αλίνα, την Αμαρυλλίς,τ η Γενεβιέβη, τη Διοτίμα και άλλες γυναικείες παρουσίες, προσπαθεί να περιγράψει συναισθήματα όπως ο έρωτας, η αγάπη, ο πόνος, η απόρριψη, η απόγνωση. Τα λόγια που χρησιμοποιούν αυτές οι γυναίκες για να περιγράψουν τη συναισθηματική τους κατάσταση είναι "γυμνά", δηλαδή είναι ουσιαστικά κραυγές γυναικών που προσπαθούν να επιβιώσουν στον δαιδαλώδη λαβύρινθο των ανθρώπινων σχέσεων.
Ένα γαιτανάκι συναισθημάτων με κυρίαρχο το πιο καταλυτικό απ’ όλα, τον έρωτα, ο οποίος παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές του. Από το είδος του έρωτα που εξυψώνει και θεωρείται "θείο δώρο" μέχρο το είδος του έρωτα που ταπεινώνει, εξευτελίζει και οδηγεί στην απόγνωση. Συναισθήματα που τα έχουμε νιώσει όλοι αλλά κάποιες φορές δεν έχουμε βρει τα κατάλληλα λόγια να τα εκφράσουμε. Ίσως γιατί κάποιες φορές δεν έχουμε την τόλμη να παραδεχτούμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό πόσο πονάμε, πόσο έχουμε πληγωθεί…
Οι ηρωίδες γνώριμες καθημερινές μορφή που αν και φέρουν συμβολικά ονόματα θα μας θυμίσουν την φίλη, την αδερφή, την μητέρα μας, τον εαυτό μας…
Διαβάστε Επίσης
