Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 18

"Κράτα το στόμα σου κλειστό" - Λιάκος Μπουρνόβας

Κράτα το στόμα σου κλειστό, Μυθιστόρημα, Λιάκος Μπουρνόβας, Εκδόσεις Ίρις-Α.Σ. Φιλιππότης, 2010

Ο Λιάκος είναι underground. To ίδιο θα πεις και για το βιβλίο του όταν το διαβάσεις. Κάλλιστα θα μπορούσαν να υποθούν ένα σωρό απόψεις. Ότι θυμίζει Μπουκόφσκι, ότι έχει επιρροές απο Μπάροουζ και Κέρουακ και ένα τσούρμο απο τέτοιου είδους "χαριτωμένα" σχόλια. Κάποιες άλλες εξυπνακίστικες κριτικές θα μιλούσαν απλά για έναν οδήγο, ένα μάνουαλ του καλού και σωστού ντίλερ. Και για να σας προλάβω, ας μου απαντήσει ένας απο σας, έστω ένας, εάν δεν έχει επιρεαστεί κάποια στιγμή στη ζώη του επιτρέποντας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να εισβάλει στο μικρόκοσμό του το οτιδήποτε. Πόσω μάλλον βέβαια όταν αυτός λέγεται είτε συγγραφέας, είτε ποιητής είτε και 'γω δεν ξέρω τι άλλο. Αυτά τα ολίγα για εισαγωγή.
Γιατί στον αντίποδα το βιβλίο έχει να πει πράγματα. Και σαν προσωπική γνώμη, δεν μου το βγάζεις απ' το μυαλό, διάσπαρτα εμφανίζονται και αυτοβιογραφικά στοιχεία. Τώρα σε τι βαθμό υπάρχουν στο βιβλίο, συγχώρα με φίλε αναγνώστη, αλλά δεν τα έβαλα στο ζύγι.
Εκείνο όμως που θα βρεις σε πλεόνασμα σε αυτές τις σκάρτες 160 σελίδες του βιβλίου είναι σίγουρα δίψα για πράγματα. Σε όλο σχεδόν το βιβλίο δημιουργείς εικόνες, ζωγραφίζεις πορτραίτα, πλημμυρίζεις απο σκέψεις. Ποιός να είναι άραγε ο boy; Η Ιταλία, και πιο συγκεκριμένα η Μπολόνια ήταν κάποιο ταξίδι που έγινε προορισμός ή κάποιος προορισμός που έγινε ταξίδι; Είναι πάντως σίγουρα η περιπλάνηση ενός "τυχοδιώκτη", η συνεχής αναζήτηση του καινούριου, του εφήμερου, αυτού που δεν το προγραμματίζεις αλλά το δέχεσαι ως έχει. Εκείνου που ενώ δείχνει μοναχικός μπορεί να βρεθεί σε παρέες, να αγαπήσει, να ενδιαφερθεί για κάθε τι σημαντικό μα και ασήμαντο συνάμα. Να, να, να...
Και επειδή ο Έλληνας του βιβλίου είναι ένας τύπος που δεν πιστεύει στη μοίρα αλλά φτιάχνει ο ίδιος το μέλλον του, μην απορρήσεις που στο τέλος θα τα καταφέρει... Με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, γιατί μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το κάθετι στη ζώη μας έχει και κάποιο τίμημα. 

Νίκος Μπίνος