Συνέντευξη στον Νέστορα Πουλάκο
Η Κατερίνα Λιάτζουρα ζει στη Χαλκίδα. Το 2013 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της Σκέψεις. Τα Αποκαΐδια ηθικής κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Σε πρώτο πρόσωπο για τα «Αποκαΐδια ηθικής»...
Η Ηθική δεν είναι ένα θέμα καινούργιο. Ούτε στην ζωή ούτε και στην ποίηση. Η ηθική είναι ένα θέμα που απασχόλησε πριν από μένα πολλούς ποιητές και νομίζω πως και στο μέλλον θα απασχολεί τους ανθρώπους, που επεξεργάζονται ή προσπαθούν να επεξεργαστούν νοητικά τον κόσμο γύρω τους. Προσωπικά όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα με απασχολούσαν ζητήματα που είχαν να κάνουν με τα «πρέπει» και τα «θέλω» μου, τα «κοινωνικά» προστάγματα και τις επιθυμίες μου, τις ηθικές επιταγές των άλλων, τα στερεότυπα και τους συγκαλυμμένους κοινωνικούς καθωσπρεπισμούς, τις επιβαλλόμενες κοινωνικές συμπεριφορές και τα κοινωνικά πρότυπα των «πετυχημένων» και «αποτυχημένων» ανθρώπων. Στην πορεία της ζωής μου διαπίστωσα την ψευτιά και την υποκρισία γύρω μου. Σε όλα τα επίπεδα. Την οικογενειακή προσποίηση πως όλα βαίνουν καλώς, (αρκεί να σπουδάσεις δικηγορία και να παντρευτείς γιατρό), την κοινωνική βιτρίνα της καλοπέρασης (με χρήματα δανικά) και της αλληλεγγύης (με συναισθήματα προσποιητά) και τέλος την πολιτική υποκρισία. Για την πολιτική δεν θα μιλήσω. Όσες φορές ανοίγω αυτό το θέμα προς συζήτηση, οι συνομιλητές μου γελάνε μαζί μου. Ήμουν ρομαντική; Ονειροπόλα; Απελπισμένη; Απεγνωσμένη; Κοιμισμένη; Και δεν είχα συνειδητοποίηση πως η ηθική είναι ανύπαρκτη στην πολιτική, όποια απόχρωση και να έχει η πολιτική ιδεολογία; Τι να πω!! Νόμιζα πως η Αριστερά διέφερε από τις άλλες πολιτικές τοποθετήσεις. Ε, έκανα λάθος. Και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων εννοώ τις προεκλογικές μεγαλοστομίες σε αντιπαράθεση με τις μετεκλογικές υποκύψεις. Τα «Αποκαΐδια ηθικής» είναι το απόσταγμα όλων των παραπάνω προβληματισμών μου.
Η έμπνευση στα χρόνια της κρίσης...
Κυκλοφορώντας ανάμεσα στους ανθρώπους, έχοντας τις κεραίες μου ανοιχτές.
Η σχέση με τη λογοτεχνία...
Η λογοτεχνία είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Διαβάζω πολύ. Θυμάμαι λίγα. Δεν συγκρατώ τα ονόματα των συγγραφέων που διάβασα. Ούτε μπορώ να αναπαράγω αποφθέγματα τους ή να απαγγείλω στίχους. Στη λογοτεχνία όμως χρωστώ πολλά, διότι συνέβαλλε σημαντικά στην δημιουργία του κόσμου που έχω μέσα στο μυαλό μου.
Μπορεί ένα καλό βιβλίο να «σώσει» την ψυχή μας;
Δεν ξέρω αν υπάρχουν καλά ή κακά βιβλία. Ούτε αν «σώζεται» η ψυχή μας. Σίγουρα όμως η ανάγνωση ενός βιβλίου, μπορεί να μας «ταξιδέψει» και να μας προβληματίσει, να προχωρήσει την σκέψη μας. Συνεπώς έχει γίνει μια νοητική πράξη, άρα μία καλή πράξη.
Επόμενα συγγραφικά σας σχέδια...
Θα ήθελα να ασχοληθώ με μικρο - αφηγήματα.
