λάμπες γιατί καήκανε πολλοί καλή η έλξη του φωτός/
αλλά να βλέπουμε που πάμε.
Να γράψεις για τη χώρα των παράδοξων πραγμάτων. Να σου ταλανίζουν το μυαλό χίλια και παραπάνω σενάρια και να μπορείς να θυμηθείς το πιο αμήχανο. Να σου ψιθυρίζουν υπόκωφα “τι πόνος είναι αυτός, τι θλίψη είναι αυτή, τι καταιγίδα, τι κατάρα, τι διάχυτη ερήμωση, τι ασύλληπτη αυτοταπείνωση, τι αρρώστια τι φοβερή πληγή” και να καταλήγεις στο σπαρακτικό “τι θέλετε τι θελετε αφήστε με ήσυχη”. Η άρνηση της κατάφασης, το λίγο του πολύ, το μέσα του έξω, το όλο που το παραμερίζει το μέρος.
Η τύχη είναι με το μέρος των πολλών και δεν θέλω να/ βρεθώ έγκλειστη.
Σχεδιάζω να σας παρακολουθήσω/ σύντομα και χωρίς υγρά μάτια.
Ο αποδιοπομπαίος τράγος αποποιείται τη διδακτική του παροχή στο κεκλεισμένο της ιστορίας. Το ξύλινο αλογάκι κατοχυρώνει την αλήθεια του με την ενδοστρεφή κίνησή του. Το αυτιστικό του πήγαινε-έλα θα εκπλήσσει μέχρι και τις στάχτες, θα τις εκπλήσσει δις. Οι τίτλοι των ποιημάτων αιματώνονται από τους στίχους, το κέντρο γραφής βαραίνει κυρίως την αποσκιασμένη πλευρά των πραγμάτων. Τα παραμελημένα διογκώνονται σημασιολογικά και υποστασιάζουν το γύρω χώρο.
‘Σηκωθείτε’, φώναξα,/ ‘σηκωθείτε όλοι αμέσως!’
περιμένει να το μαζέψω. κι ο εαυτός μου/ πολύ περισσότερο.
συναλλασσονται σε ένα κοινό ρηματικό πεδίο, αλληλοεξαρτώνται, αλληλοσπαράσσονται, συνυπάρχουν σε σημείο αλληλοεξόντωσης, αλληλοθεραπείας. Τα νεκρά καλούνται να αποτιμήσουν την τωρινή κατάσταση μέσα από το πρίσμα μιας παράδοξης ενσυνείδησης
διαρκώς πίσω από το τζάμι;/ Δεν το ξέρει πως είναι κομμένο;
Στη χώρα των παράδοξων πραγμάτων η γραφή της Πολυγένη κεντράρει στην αμφίσημη έννοια προσώπων, πραγμάτων, καταστάσεων, πατάει και στέκεται στην αντιστροφή των εννοιών με γλώσσα, ύφος και ρυθμικότητα που εντείνει την αμφιβολία του πραγματικού. Το φάντασμα στην είσοδο παραμιλεί
η Λευκή κυρία ζει ενώ είναι πεθαμένη, η καρδιά συνεχίζει να χτυπά.
Στη χώρα των παρόδοξων πραγμάτων αλλόκοτα πράγματα συμβαίνουν, τη θέση τους την ορίζουν τα ίδια, όντας φορείς της προαιώνιας αλήθειας της ύπαρξής τους υφισταμένης σε πολλαπλές εκφάνσεις.
