Η ζωή μάς σκιάζεται, της Μαρίας Τσιράκου

Σ’ έσπρωξε μια στιγμή για να σε δεχτεί μια άλλη. Πέθανες ή ζεις;. Ακόμα δεν ξέρεις. Άκουσες να λένε: δες το σαν πέρασμα και κάπου διάβασες: «Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή». Και βάλθηκες να συλλέγεις μνήμες για να τις ξεδιπλώσεις σε χρόνο ανύποπτο, πότε στο φως, πότε στο σκοτάδι λόγια ή πράξεις δεν έχει σημασία, γιατί το αποτέλεσμα είναι το μόνο που μετράει. Χρόνια παιγμένα σε μία μόνο πρόβα, δεύτερη δεν έχει, άκουσες να λένε και την έπαιξες, την έζησες, τη βίωσες. Ναι, για τη ζωή σου μιλάμε τώρα και για κείνο το πουκάμισο το δίχως τσέπη, κατάσαρκα φορεμένο, ακινητοποιημένο στη στενότητα του χώρου ή κάποιου χρόνου. Ένα επί ένα, άκουσες να λένε, όλοι εκεί πώς επιστρέφουμε!  Πέθανες ή ζεις, σε ένα χέρι το οφείλεις. Όπως εκείνο που έσπρωχνε την κούνια στην παιδική χαρά- η αθωότητα. Κι’ έπειτα που σε κρατούσε αγκαλιά- συντροφικότητα. Και το δικό σου να προσπαθεί να πειθαρχεί το δοξάρι πάνω στο διπλό «ss» (sempre studia) να κυνηγάς τη γνώση, για να έχεις επίγνωση. Το πέρασμά σου μια κουκκίδα αίματος που κυλούσε απ’ το δικό σου χέρι κάποιο δειλινό σε άλλου την παιδική χαρά.  Στο τέλος όλων, μνήμη σκιώδης.Η Μαρία Τσιράκου γεννήθηκε στην Πάτρα, το 1973.  Παρακολούθησε μαθήματα στο Οικονομικό πανεπιστήμιο της Παβία (Ιταλία) και τελείωσε σχολή δημοσιογραφίας. Γράφει ποίηση και ασχολείται με τη φωτογραφία. Ποιήματα και φωτογραφίες της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Τον Απρίλιο του 2010 κυκλοφόρησε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Εν Πορεία… από τις εκδόσεις Πικραμένος.