Γράφει ο Νέστορας Πουλάκος*
Έχει ανακηρυχθεί ως το κορυφαίο κινηματογραφικό δείπνο της Ιστορίας κι όχι άδικα. Για περισσότερα από 30 λεπτά ως το τέλος της ταινίας, παρακολουθούμε το απολαυστικό γεύμα της Γαλλίδας σεφ Μπαμπέτ στους λιγοστούς κατοίκους του μικρού παραθαλάσσιου χωριού Γιουτλάνδη, που βρίσκεται στα βόρεια της Δανίας. Και μέσα από αυτή τη γαστρονομική μυσταγωγία βλέπουμε να ξεδιπλώνεται η συμφιλίωση, το μόνιασμα και η συγχώρεση του ενός κατοίκου στον άλλον. Γιατί, άλλωστε, τα συναισθήματα περνούν πρώτα από το στομάχι...
Η γιορτή της Μπαμπέτ είναι μια ιστορία συμφιλίωσης με τον εαυτό μας και το παρελθόν. Με επίκεντρο την ιστορία δύο γεροντοκόρων αδελφών, οι οποίες αφιέρωσαν τη ζωή τους για πάντα στις "υπηρεσίες" του πάστορα πατέρα τους αλλά και στη φροντίδα των αναξιοπαθούντων κατοίκων του χωριού τους, ξεδιπλώνεται στα μάτια μας η κυνικότητα της μοναξιάς και η ηδύτητα της συμφιλίωσης λίγο πριν τον θάνατο.
Οι δύο αδελφές, όμορφες και γοητευτικές στα νιάτα τους, "απέκρουσαν" τα φλέρτ και τις σοβαρές προτάσεις ενός στρατιωτικού και ενός σοπράνο αντιστοίχως, ξένων στο χωριό αλλά "μαγεμένων" από το κλίμα του όπως και τις ίδιες, παράτησαν φιλοδοξίες και καριέρες στο τραγούδι και την τέχνη, ώστε να μην "κακοκαρδίσουν" τον αυστηρό πατέρα τους ο οποίος πίστευε στο θέλημα και στην πίστη στο Θεό, και μόνο.
Όντας, πλέον, στην τρίτη ηλικία, δέχονται να φιλοξενήσουν στο σπίτι τους τη Γαλλίδα σεφ Μπαμπέτ, η οποία κυνηγημένη από την παρισινή Κομούνα καταφεύγει στο δανέζικο ψαροχώρι για να "σωθεί" αλλά και να βρει, επίσης, τον εαυτό της. Έτσι, σε ένα πλαίσιο ανταπόδοσης της φιλοξενίας και της αλληλοεκτίμησης, η Μπαμπέτ προσφέρεται να διαθέσει τον χρόνο, τη φαντασία και, κυρίως, τα 10.000 γαλλικά φράγκα που απέκτησε ανέλπιστα, ώστε να συνθέσει ένα απολαυστικό γεύμα θύμησης -μιας και συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του πατέρα-πάστορα, συμφιλίωσης του χωριού και ομόνοιας των κατοίκων του.
Η γιορτή της Μπαμπέτ θεωρήθηκε μία από τις καλύτερες ταινίες του 1987. Ο "ακαδημαϊκός" σκηνοθέτης Γκάμπριελ Άξελ "εκμεταλλεύθηκε" στο έπακρο το εξαιρετικό διήγημα της Δανής συγγραφέως Κάρεν Μπλίξεν (η οποία δύο χρόνια νωρίτερα είδε να μεταφέρεται επιτυχημένα στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημά της Πέρα από την Αφρική), παίρνοντας το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (ΒΑFTA) και το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών.
**
Πού παίζεται; Στα θερινά σινεμά Εκράν, Όασις και Διονύσια.
Πού διαβάζεται; Το διήγημα Η γιορτή της Μπαμπέτ κυκλοφορεί στα ελληνικά ως Ανέκδοτα του πεπρωμένου, σε μετάφραση Ματούλας Σερέφα και Μανόλη Πολέντα, από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια (2006).
*Ο Νέστορας Πουλάκος είναι Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.), μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI).
