στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη
Είναι γεγονός ότι στα βιβλία μου τα θέματα διαφέρουν, κάτι που έχει επισημανθεί από τους κριτικούς και θεωρείται προτέρημα. Όπως έχω ξαναπεί, τα θέματα μας βρίσκουν. Δεν τα κυνηγάμε. Έρχονται μόνα τους.
Πόσο καιρό κάνατε για να γράψετε το μυθιστόρημα Πλανόδιοι θεριστές, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη;
Περνάει αρκετός καιρός «κυοφορίας» μέχρι να αισθανθώ ότι έχω την αυτοσυγκέντρωση και την πειθαρχία που χρειάζεται για να ξεκινήσω να γράφω. Συνολικά θα έλεγα ότι δεκαπέντε με είκοσι μήνες είναι αρκετοί.
Τι σημαίνει ο τίτλος Πλανόδιοι θεριστές;
Είναι μια ομάδα άνεργων νέων που, αντί να κάτσουν και να κλαίνε τη μοίρα τους, προτείνουν ένα διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης. Προσφέρουν απ’ όπου περάσουν αισιοδοξία και μια προοπτική μέλλοντος. Στην ηρωίδα δώρισαν το γέλιο, την ανοχή στην καθημερινότητα, τη χαρά της συντροφικότητας, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για μια νέα πρόταση ζωής.
Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί ο μυθιστόρημα;
Ήθελα συνειδητά να γράψω ένα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο βιβλίο, για το πώς ετερόκλητοι και άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι μπορούν να δώσουν χέρι βοηθείας ο ένας στον άλλον. Ήθελα να μιλήσω μεταξύ άλλων και για την αλληλεγγύη των μοναχικών και προδομένων.
Οι ήρωες του μυθιστορήματος είναι άνθρωποι μοναχικοί. Γιατί οι άνθρωποι ενώ ζουν τόσο κοντά οι καρδιές τους είναι τόσο μακριά;
Η ζωή μας είναι μια συνεχής εναλλαγή σκοταδιού και φωτός. Η ευτυχία είναι μόνο στιγμές, στιγμές όμως ικανές να μας κρατήσουν ζωντανούς. Νομίζω ότι το «κλειδί» βρίσκεται στο «μοίρασμα». Όταν ανοίγεσαι στον άλλον και μοιράζεσαι τις λύπες ή τις χαρές σου, τότε κι ο συνομιλητής σου θα κάνει το ίδιο. Άλλωστε υπάρχει και μια ωραία παροιμία που λέει: Πόνος που μοιράζεται, κάπως μετριάζεται.
Η Ελένη περιπλανιέται στην ύπαιθρο. Ψάχνει να δουλέψει και έχει την πρόθεση να κάνει οτιδήποτε αρκεί να ζήσει. Μπορεί ο άνθρωπος να αντισταθεί στην δίνη της οικονομικής κρίσης;
Η ζωή είναι ένας διαρκής και δύσκολος αγώνας. Πολλές, παρά πολλές φορές, φτάνουμε στον πάτο του πηγαδιού αλλά το σημαντικό είναι να βρίσκουμε το κουράγιο και με μια βαθιά ανάσα να προσπαθήσουμε ν’ ανέβουμε πάλι στην επιφάνεια, στο φως.
Ο Βάϊος, Ο Σάββας, η Ελένη, η Ρούλα σμίγουν μαζί και ενώνουν την μοναξιά τους. Το μόνο που θέλουν είναι αγάπη. Αυτή η θαλπωρή γιατί εξακολουθεί να είναι ακόμη αναγκαία για τους συνανθρώπους μας;
Επειδή χωρίς την αποδοχή, χωρίς την αγάπη, δεν υπάρχει τίποτα.
Όταν γεννιέται το παιδί της Ελένης οι Βάϊος, Ρούλα, Σάββας φωνάζουν «Είναι παιδί όλων μας». Γιατί ο ερχομός αυτός έχει τόση μεγάλη σημασία;
Επειδή έδωσε για διαφορετικούς λόγους στον καθένα από τους ήρωες μια νέα προοπτική ζωής.
Γράφετε σχεδόν τριάντα χρόνια. Έχετε εκδώσει πάρα πολλά βιβλία. Από πού αντλείτε αυτή την δύναμη που σας κάνει να γράφετε και να συνεχίζετε το έργο σας;
Θα ακουστεί παράλογο αλλά είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω στη ζωή μου (και είναι αρκετές) αυτές που μου δίνουν το κουράγιο να μην τα παρατάω, και να συνεχίζω το γράψιμο. Θέλω να ελπίζω ότι θα το κάνω για καιρό ακόμα.
Η οικονομική κρίση έχει αγγίξει και το χώρο του βιβλίου. Ποια θετικά στοιχεία θα μπορούσαμε να πάρουμε από αυτήν την συγκυρία;
Η ελπίδα μου ήταν ότι η κρίση θα ωθούσε το αναγνωστικό κοινό σε μια εκλογίκευση και μια ποιοτική επιλογή. Δηλαδή ότι θα υποχωρούσαν λίγο τα εύπεπτα και μελό βιβλία. Δυστυχώς αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα.
Ποιο βιβλίο έχετε στο προσκεφάλι σας;
Αυτή την εποχή ξαναδιαβάζω παλαιότερης εποχής βιβλία, όπως Το μονοπάτι της βρύσης του Μάλκομ Λόουρι ή τον Θάνατο του Αρτέμιο Κρους του Κάρλος Φουέντες.
Τι θα προτείνατε στους αναγνώστες που θα διαβάσουν την συνέντευξή σας;
Να κάνουν σωστές επιλογές βιβλίων, αναλόγως των προτιμήσεών τους και να μην υποκύπτουν σε «μόδες».
