Αυτή άλλαζε με τον άνεμο.
Όταν φυσούσε Λίβας έχανε τους υδρατμούς της.
Στον Σιρόκο τα μάτια της γέμιζαν ομίχλη.
Στους Μουσώνες γινόταν μια υγρή φωλιά πουλιών.
Όταν φυσούσε Βαρδάρης
πετούσε ανάσκελα στον ουρανό.
Τα μαλλιά της ήταν γεμάτα άλλοτε από μικρά βατόμουρα
κι άλλοτε από γαλάζια ψάρια.
Τα χέρια και τα πόδια της μίκραιναν και μεγάλωναν συνέχεια
γι αυτό είχε πολλά ζευγάρια γάντια και παπούτσια όλα παράταιρα.
Ξεχνούσε πάντα την ομπρέλα της κι έκλαιγε μετά.
Πόσο παρά-ξενη είσαι της έλεγε. Πόσο πολύ ξένη. Φοβάμαι πως θα φύγεις.
Αυτός ήταν κανονικός. Μόνο που πάγωνε. Βαθμιαία. Χωρίς να το αντιληφτεί.
Αυτή το καταλάβαινε όταν έβαζε το κεφάλι της στο στήθος του. Άκουγε τον πάγο να συσσωρεύεται σιγά σιγά. Τον μύριζε όταν τον φιλούσε στο λαιμό. Πρώτα πάγωσαν τα δάχτυλά του. Δεν μπορούσε να την αγγίξει.
Ήταν ωστόσο τρυφερός μαζί της. Την άφησε να πιστεύει ότι φεύγει αυτή.
Η γυναίκα αυτή άνοιξε μια πόρτα μέσα σ’ αυτό τον άντρα την ώρα ακριβώς που ένας Τυφώνας ξερίζωνε συθέμελα το σπίτι.Η Χλόη Κουτσουμπέλη ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ψιθυριστά (Εκδόσεις Παρατηρητής, 2002), Η λίμνη, ο κήπος και η απώλεια (Εκδόσεις Νέα Πορεία, 2006), Η αλεπού και ο κόκκινος χορός (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2009). Ακόμη, έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Το θηλυκό πρόσωπο της ποίησης στη Θεσσαλονίκη (Εκδόσεις Ερωδιός, 2007).
Όταν φυσούσε Λίβας έχανε τους υδρατμούς της.
Στον Σιρόκο τα μάτια της γέμιζαν ομίχλη.
Στους Μουσώνες γινόταν μια υγρή φωλιά πουλιών.
Όταν φυσούσε Βαρδάρης
πετούσε ανάσκελα στον ουρανό.
Τα μαλλιά της ήταν γεμάτα άλλοτε από μικρά βατόμουρα
κι άλλοτε από γαλάζια ψάρια.
Τα χέρια και τα πόδια της μίκραιναν και μεγάλωναν συνέχεια
γι αυτό είχε πολλά ζευγάρια γάντια και παπούτσια όλα παράταιρα.
Ξεχνούσε πάντα την ομπρέλα της κι έκλαιγε μετά.
Πόσο παρά-ξενη είσαι της έλεγε. Πόσο πολύ ξένη. Φοβάμαι πως θα φύγεις.
Αυτός ήταν κανονικός. Μόνο που πάγωνε. Βαθμιαία. Χωρίς να το αντιληφτεί.
Αυτή το καταλάβαινε όταν έβαζε το κεφάλι της στο στήθος του. Άκουγε τον πάγο να συσσωρεύεται σιγά σιγά. Τον μύριζε όταν τον φιλούσε στο λαιμό. Πρώτα πάγωσαν τα δάχτυλά του. Δεν μπορούσε να την αγγίξει.
Ήταν ωστόσο τρυφερός μαζί της. Την άφησε να πιστεύει ότι φεύγει αυτή.
Η γυναίκα αυτή άνοιξε μια πόρτα μέσα σ’ αυτό τον άντρα την ώρα ακριβώς που ένας Τυφώνας ξερίζωνε συθέμελα το σπίτι.Η Χλόη Κουτσουμπέλη ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ψιθυριστά (Εκδόσεις Παρατηρητής, 2002), Η λίμνη, ο κήπος και η απώλεια (Εκδόσεις Νέα Πορεία, 2006), Η αλεπού και ο κόκκινος χορός (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2009). Ακόμη, έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Το θηλυκό πρόσωπο της ποίησης στη Θεσσαλονίκη (Εκδόσεις Ερωδιός, 2007).
