Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 28

Διακοπές στην ποίηση: Τζούλια Σαράτσου [Αργεντινή]

dimoulisarachu.jpg
Μεταφράζει η Αγγελική ΔημουλήΗ Τζούλια Σαράτσου (Αργεντινή 1976) είναι από τις πιο ισχυρές φωνές της λατινοαμερικάνικης ποίησης. Πτυχιούχος ισπανικής φιλολογίας, διδάσκει την ισπανική γλώσσα στις φαβέλες του Μπουένος Άιρες όπου ζει με το σύντροφό της και το γιό τους. Παράλληλα, ασχολείται με την έρευνα σε διδακτορικό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος-Άιρες. Τα ποιήματά της αποτυπώνουν ένα παρελθόν σκληρό που δε θέλει ν’ αφήσει να ξεχαστεί• κοφτοί στίχοι-σαν πυροβολισμοί και μεστά νοήματα.Έντονα πολιτικοποιημένη η ποίησή της έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Είναι η πρώτη φορά που μεταφράζεται στα ελληνικά.


Pampa

Στη συνεχή
Pampa
Είμαι η μόνη ανισότητα-
Τα μονοπάτια αναδιπλωμένα
Οι φήμες έχουν αντιμετωπιστεί
Ανακοινώνουν
Εναντίον μου το ηλεκτροσόκ.
Από ‘δω η όραση
Πολλαπλασιάζει την έκταση
Και αναπαράγει
Ολόγυρά μου
Ένα μικροσκοπικό σφύριγμα
Μετασχηματισμών.

Από το βιβλίο Las bellezas del lobo (2007)

Μητέρα και παιδί/ Mother and child

Ήμουν με το μυστήριο
Στο μυστήριο.
Η γη μοιάζει
Οργωμένη
Κουβαλάω μια σακούλα σιτάρι
Και κρατώ χεράκι το παιδί μου
Ρώτησε:
Πού είναι τα πουλιά;
Στο αέρα.
Πού είναι τα δέντρα;
Στις τρεμάμενες
Ρίζες τους.
Πού είναι το νερό;
Στην καρδιά της πέτρας.
Ονειρεύομαι.
Κι ο πατέρας μου;
Πίσω από μια κλειστή πόρτα
Ή στον σπόρο
Καίγεται στις πυρές
Που εξαπλώνονται.

Κατεβήκαμε τη λοφοπλαγιά μέχρι το τέρμα
Και την ώρα που ήταν να διασχίσουμε προς τον μύλο
Ένας ασταθής αραμπάς πέρασε στον δρόμο
Κουβαλώντας ένα σωρό από σώματα
Σαν σακιά με πατάτες-
Κεφάλια και στη μια και
Στην άλλη μεριά.

Ο οδηγός μαστίγωνε τα άλογα για να προχωρήσουν.
Κάλυψα τα μάτια του παιδιού.
Έχω ένα άλλοθι-
Απ’την καρδιά
Τον έκανα να δει
Οτι στην πραγματικότητα ήμασταν
Σε μια κλειστή σφαίρα.

Πείνα/Hunger

Ι

Μετά από σκαρφάλωμα τριών ωρών
Έφτασα στο αμπέλι
Μ’ένα καλάθι στο χέρι μου.

Κάτω απ’το υπόστεγο
Κουλουριασμένο
Βρήκα τον γιό μου τραυματισμένο.
Τον πήρα σπίτι
Έβγαλα τη σφαίρα, του έδεσα το χέρι
Πυρετός
Του έδωσα λίγο νερό
Και τον έβαλα στο κρεβάτι.

Εκείνο το απόγευμα την ώρα
Του ελέγχου από τους στρατιώτες
Άνοιξα τρέμοντας την πόρτα του
Σπιτιού μου.
Οδήγησα τον φρουρό
Στα δωμάτια
Μπήκε στο υπνοδωμάτιο
Και βλέποντας τον Μπερνάρντο,
Τον ρώτησε τι του συνέβη
Και γιατί ήταν ξαπλωμένος.
Του είπα πως είναι άρρωστος
Και ότι είχε κρυώσει.
Ο Ναζί φρουρός σήκωσε το βλέμμα του-
Κρεμασμένο απ’το ταβάνι
Ήταν ένα μεγάλο πόδι γουρουνιού
Για ωρίμανση.
Τα μάτια του φωτίστηκαν
Και ρώτησε
Αν θα μπορούσε να το πάρει μαζί του
Είπα ναι, το ξεκρέμασε με προσοχή
Είπε ευχαριστώ κι έφυγε
Με το χοιρινό κάτω απ’το χέρι του.


Ραφαηλιτικός/Raphaelite

Για να είμαι ειλικρινής
Ο κομμουνισμός είναι
Καλός εργάτης
Να έχεις ένα
Το πολύ  δυό
Παιδιά
Έτσι ο καπιταλισμός δε μπορεί να τα εκμεταλλευτεί
Ή να τα σκοτώσει
Μην τα γαμήσεις με τους άλλους
Μη θελήσεις να γίνεις εκατομμυριούχος.
Αν μπορώ, θα βοηθήσω
Χωρίς προσωπικές απώλειες.
Για να είμαι χωρικός
Να μάθω ένα επάγγελμα
Να ζω σε κοινότητα
Να κουραστώ, οικονομικά, να κοιμάμαι καλά
Και να μη χρειάζεται να πάρω χάπια.
Να τρώω καλά
Να μαγειρεύω.
Πρέπει να υπάρχουν αθλήματα, τέχνη
Αλλά όλα με κάποιον τρόπο λογικό.
Το να μη σκοτώνεις
Ο πόλεμος είναι
Σαν κάποια μέρα όλοι να τρελαθούν.
Για ποιό λόγο θα πρέπει να πυροβολήσω το γείτονα
Τον οποίο δε γνωρίζω
Κι οποίος ποτέ δε με έβλαψε;
Γάμησέ μέ με τον πατριωτισμό!
Ο φανατισμός είναι ψέμα του κεφαλαίου.
Στον πόλεμο απλά σκοτώνεις κόσμο
Τίποτα άλλο.
Το κεφάλαιο είναι ένα φρικτό τέρας
Είναι ο διάολος, ο διάολος
Σκοτώνει
Κι όταν δεν υπάρχει τίποτε άλλο γύρω να εξολοθρεύσει
Τότε καταστρέφει τον εαυτό του
Η βιομηχανία και η πολιτική πρόκειται να κάνουν τον κόσμο να βυθιστεί.
Είμαι κομμουνιστής για τον εαυτό μου
Κι όχι για τους άλλους.