Γιάννης Λειβαδάς : "Vagabondia In Excelsis [Ποιήματα από τα ταξιδιωτικά σημειωματάρια 1990-2012]"

4.
Τα πιωμένα χρυσά του χέρια
ξαράχνιαζαν τα ρήματα
με ανένδοτη ευγένεια
και οι θαλασσινές
αλυσίδες της αυγής αντάριαζαν
της άγριας γλώσσας
τα πλοία σαν
αναδύονταν.Αγαδίρ

5.
Αναρωτιόταν με πολεμοφόδιο τον χρόνο
Την καταγωγή των ιδεών
Την εξέλιξη των από μηχανής ανίδεων•
Τα γκαρσόνια σφύριζαν ρυθμούς του Ακταίονα
Προσπερνώντας αδέσποτα σκυλιά
Με μάτια νεκρών  όλο νόημα.
Έγραψε στο χαρτί κάτι εντελώς
Διαφορετικό: «αλλοιωμένοι σαν κρεμασμένοι
Κληρονόμοι σε θλιβερά δωμάτια».
Αυτό είναι μέσα του εδώ κι έναν αιώνα
Μα φάνηκε για μια στιγμή πως
Δεν ήταν.

Μονπελιέ

24.

27.
[Εσύ εαυτέ της Παλαίωσης μιλάς τη γλώσσα της Παλαίωσης]
Είμαστε γιοι της σκύλας, είμαστε ταραγμένα πνεύματα
μια παραστρατημένη φούγκα -
Προς το παρόν ποζάρουμε στις γκαλερί του κρέατος
τηρώντας το νόμο του ακατόρθωτου
με μια σελήνη ντράι.

Μαντουράι31.
Μιλώ με την απαίτηση αιώνων:
Αυτό που νιώθουν οι άνθρωποι
κρέμεται δεμένο χειροπόδαρα
οι λέξεις γράφονται μαλακά σαν μαξιλάρια
όπου γυναίκες κοιτούν με προσπάθεια στο πουθενά,
συναντιόμαστε όπως ο γκρεμός και η πέτρα.
Όπως τα χέρια των παιδιών
που σκάβουν για θησαυρούς στην άμμο της Terra Womba.

Ουνταϊπούρ

58.
Όταν σε χαιρετώ με ποίηση
Νιώθω το χέρι σου
Ιδρωμένο.

Ταγγέρη

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Γιάννη Λειβαδά Άτη (2011) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
http://livadas.blogspot.com