Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 26

Γιάννης Ζελιαναίος: "Κάποιοι εκδότες πουλάνε βιβλία με μούρη"

Σειρά: Τα blogs στο Vakxikon.gr
Αριθμός στη σειρά: 20
solertizelianaios.jpg
Συνέντευξη
στην Άτη Σολέρτη
(Σοφία Αργυροπούλου)

Συνομιλήσαμε με τον ποιητή και εκδότη Γιάννη Ζελιαναίο, έναν σύγχρονο δημιουργό που τολμά κι αφήνει το στίγμα του συνειδητοποιημένα και αυθεντικά σ' ένα ετερογενές εκδοτικό τοπίο.
Διατηρείτε το http://gianniszelianaios.blogspot.gr όπου παρουσιάζετε δείγματα όχι μόνο της δικής σας γραφής αλλά και άλλων αξιόλογων συγγραφέων καθώς και οτιδήποτε άλλο καλλιτεχνικού ύφους είναι της προτίμησής σας. Από πού αντλείτε τις εμπνεύσεις σας;

Δημοσιεύω πράγματα αγαπημένα και κάποιες φορές «δύσκολα» στο να βρεθούν στο διαδίκτυο. Είτε από το προσωπικό μου αρχείο, είτε στρώνομαι και γράφω εγώ ο ίδιος κάτι γι’ αυτά. Δημιουργώ στην ουσία ένα προσωπικό αρχείο όπου θέλω να βγει και να παρουσιαστεί εκεί έξω πέρα από τα τετριμμένα.

Τι αποτελεί για σας κίνητρο για να γράψετε και να δημιουργήσετε γενικότερα;

Δεν υπάρχει κανένα κίνητρο, απλά δεν μπορώ να με φανταστώ να μη γράφω παύλα δημιουργώ.

Υπάρχουν καλλιτέχνες που θαυμάζετε; Σας έχει επηρεάσει κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα;

Θαυμάζω πορείες καλλιτεχνών και στάσεις απέναντι στα πράγματα. Μια από τις μεγαλύτερές μου επιρροές είναι η αυστραλέζικη underground μουσική σκηνή της δεκαετίας του ’80 και μετέπειτα.


Η μουσική που ακούτε θα λέγατε πως είναι «συνδεδεμένη» με τη γραφή σας;

Άρρηκτα.


Θεωρώ πως η δυναμική της παρατήρησης κάνει την ποίησή σας να ξεχωρίζει. Ποια διαπίστωση μέχρι στιγμής ήταν η πιο οδυνηρή για εσάς;

Παλιότερα θα σας έλεγα ο θάνατος αλλά τώρα πια το πόσο προβλέψιμα είναι τα πράγματα.


Ποια είναι η ισχυρότερη μορφή μέθης;

Αυτή που έγραψε και ανέλυσε ο συχωρεμένος ο Κωστής Παπαγιώργης στο «Περί Μέθης».

Ποια είναι η μεγαλύτερη αλήθεια της ζωής;

Φυσικά ότι κάποτε θα την κάνουμε όλοι μας από ‘δω.


Τι μπορεί να αποβεί λυτρωτικό για εσάς;

Δεν πιστεύω στη λύτρωση, μονάχα στον επόμενο δρόμο.


Πώς κρίνετε τη σύγχρονη κοινωνική και λογοτεχνική πραγματικότητα;

Όπως είπε κι ο φίλος – ποιητής Κώστας Ρεούσης εδώ σε εσάς… διαδικτυακή.


Πώς κρίνετε το χώρο των εκδόσεων;

Υπάρχουν εκδότες κι εκδότες. Κάποιοι πουλάνε βιβλία, μερικοί πουλάνε μούρη, άλλοι πουλάνε βιβλία με μούρη και μπορούμε να παίζουμε συνέχεια με το λογοπαίγνιο. Η αλήθεια είναι πως λίγοι πια είναι αυτοί που κάνουν σοβαρή δουλειά σε όλα τα επίπεδα.

Να αναφέρουμε πως μαζί με τη μεταφράστρια Γιώτα Παναγιώτου εκδίδετε το περιοδικό «straw dogs magazine» http://strawdogsmagazine.blogspot.gr/ Θα ήθελα να ρωτήσω πώς προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία του και γιατί διαλέξατε αυτόν τον τίτλο;

Όπως είπαμε και σε μια άλλη συνέντευξή μας, το Straw Dogs magazine ήταν μια ιδέα χρόνων, που ξεκίνησε από site έγινε fanzine και κατέληξε σε περιοδικό. Τα δύο πρώτα συνέβησαν μόνο στα κεφάλια κάποιων φίλων, το τρίτο έχει κυκλοφορήσει ήδη τέσσερα τεύχη. Ο τίτλος αν και σε παραπέμπει στην ομώνυμη ταινία του Sam Peckinpah, είναι στην ουσία ένα κανταβρικό παιχνίδι γραμμάτων μιας και η ερμηνεία που θέλουμε να δώσουμε στην λέξη straw δεν είναι αχυρένια αλλά αδέσποτα.

Υπάρχει κάποιο στοιχείο που διαφοροποιεί το «straw dogs» από άλλα παρόμοια λογοτεχνικά περιοδικά;

Δεν είμαστε άλλο ένα λογοτεχνικό περιοδικό αλλά ένα περιοδικό χωρισμένο σε κατηγορίες που έχει μέσα του διάφορες μορφές τέχνης. Καταπιανόμαστε αφιερωματικά και σε βάθος με όλα αυτά που παρουσιάζουμε μιας και θέλουμε να είμαστε ένα έντυπο αναφοράς και βιβλιοθήκης. Υπάρχουν αφιερώματα μέσα στα τεύχη του από τον γερμανικό μοντερνισμό στην ποίηση μέχρι την πανκ της Βόρειας Ιρλανδίας στα τέλη της δεκαετίας του ‘80. Όλα γραμμένα από ανθρώπους που κατέχουν το αντικείμενό τους. Νομίζω πως άλλο ένα βασικό στοιχείο που μας διαφοροποιεί από άλλα έντυπα, πέρα από την πολλές φορές εξειδικευμένη θεματολογία μας, είναι η ποιότητα χαρτιού και σχεδιασμού. Τα περισσότερα λογοτεχνικά περιοδικά δεν πιάνουν καν στην αισθητική fanzine αλλοτινών δεκαετιών. Το ζήτημα βέβαια θα μου πείτε πως δεν είναι το περιτύλιγμα αλλά το περιεχόμενο. Προσωπικά πιστεύω πως είναι όλο το πακέτο.

Όσον αφορά τις μελλοντικές σας συνεργασίες, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί ελεύθερα να επικοινωνήσει μαζί σας ή οφείλει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις;

Ξέρετε υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πιάσει καν στα χέρια τους το περιοδικό ώστε να δουν την ύλη και την ταυτότητά του και λειτουργούν με τη λογική «είδα φως και μπήκα». Οι λεγόμενοι αλεξιπτωτιστές όπως τους λέω. Το περιοδικό είναι ανοιχτό σε συνεργασίες πάντα. Τελευταίοι κριτές του τι θα μπει στην ύλη του κάθε τεύχους είμαι εγώ με την Γιώτα. Όσοι θέλουν να δώσουν 2-3 χιλιοδημοσιευμένα ποιήματα ή και μια παράγραφο με τις σκέψεις τους ή τα Wikipedia κείμενά τους μόνο και μόνο για να φανεί το όνομά τους μπορούν να το κάνουν σε ένα σωρό άλλα περιοδικά, διαδικτυακά και μη, που κυκλοφορούν εκεί έξω. Είμαστε όμως πάντα ανοιχτοί σε συνεργασίες αφού οι σταθεροί συνεργάτες του περιοδικού ακόμα διαμορφώνονται.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια; Αναμένεται να εκδώσετε κάποιο βιβλίο;Κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά θα κυκλοφορήσει η τέταρτη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Μακάριοι οι σκύλοι του οινοπνεύματος». Υπάρχει και μια περίπτωση να επανεκδώσω το «Ο Διάβολος πάνω σε στρατσόχαρτο» που είναι εξαντλημένο μιας και συνεχίζουν να μου το ζητάνε. Επίσης τέλος της χρονιάς θα βγει και το πέμπτο τεύχος του Straw Dogs.

Tέλος, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τη διαδικτυακή συνομιλία, να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο σας και να σας ζητήσω να κάνετε μια ευχή!

Εγώ σας ευχαριστώ για όλη αυτή την όμορφη κουβέντα που είχαμε και απλά να σας ανταποδώσω την ευχή που μου κάνετε για καλή επιτυχία και στο δικό σας σπουδαίο έργο. Να είστε καλά.

Blog: http://gianniszelianaios.blogspot.gr
Straw dogs: http://strawdogsmagazine.blogspot.gr/