Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 27

Βίκυ Δερμάνη: "Όνειρο είναι η μήτρα που κυοφορεί τη λύτρωση και γεννά την ποίηση"

Σειρά: Τα blogs στο Vakxikon.gr
Αριθμός στη σειρά: 21
solertidermani.jpg
Συνέντευξη
στην Άτη Σολέρτη
Η ποιήτρια Βίκυ Δερμάνη μας καλεί και ανιδιοτελώς προσφέρει σε κάθε αναγνώστη τους καρπούς της ψυχής της. Μένει μόνο να ανακαλύψουμε τι γεύση αφήνουν…

Διατηρείτε το μπλογκ http://pikroiosapsinthoskarpoi.blogspot.gr/ «Πικροί ως άψινθος καρποί» τίτλος που έχετε διαλέξει και για ένα από τα βιβλία σας. Αν θεωρήσουμε κάθε σας ποίημα καρπό, τι γεύση πιστεύετε πως αφήνουν στον κάθε αναγνώστη-δοκιμαστή τους;

Το όνομα αυτού του βιβλίου στάθηκε η έμπνευση και η αφορμή για να γίνει το μπλογκ. Από εκεί και πέρα πήρε το δικό του ανεξάρτητο δρόμο. Πολύ σωστά ονομάσατε καρπό το κάθε ποίημα. Τα ποιήματα εμπεριέχουν το άρωμα και τη γεύση των καρπών απ’ το δένδρο της ψυχής και αυτό το άρωμα, αυτή τη γεύση θέλω να πιστεύω πως αφήνουν στον αναγνώστη-δοκιμαστή τα ποιήματά μου.

Έχω την αίσθηση πως μέσα απ’ το κάθε ποίημά σας «βαφτίζεστε φύση» κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Και το ίδιο κι ο αναγνώστης φυσικά χάρη στην ξεχωριστή εικονοπλαστική δύναμη που διαθέτει η γραφή σας. Πόσο μεγάλη είναι η γοητεία που σας ασκούν τα στοιχεία της φύσης;

Η φύση και ο άνθρωπος είναι εξυφασμένοι στο υφάδι του μονισμού. Η φύση, ο ατέρμονος κόσμος της και όλα τα στοιχεία που εμπεριέχει ασκούν πάνω και μέσα μου μεγάλη έλξη, ολοκληρωτική γοητεία θα έλεγα. Παραδέχομαι πως είμαι υποταγμένη σ’ αυτή τη μεγάλη γητεύτρα, σ’ αυτή την παντοδύναμη θεά-μητέρα.


Υπάρχουν καλλιτέχνες που θαυμάζετε; Σας έχει επηρεάσει κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα;

Όχι δεν υπάρχουν καλλιτέχνες που θαυμάζω. Υπάρχουν καλλιτέχνες, απ’ όλα τα είδη της τέχνης, που αγαπώ πολύ. Αυτούς που έχουν το δικό τους μοναδικό στίγμα, που πέρα από το ταλέντο τους μοχθούν, προχωρούν παραπέρα, αυτούς που παίρνουν μέρος στη ζωή της κοινωνίας στην οποία ζουν. Υπάρχουν και οι άλλοι που βιοτεχνούνε. Αυτοί μ’ αφήνουν παντελώς αδιάφορη. Οι καταβολές μου προέρχονται κυρίως από τον Υπερρεαλισμό και την Καθαρή Ποίηση. Υπάρχει το υπόβαθρο, αλλά μέχρι εκεί. «Αν ασχοληθείς με την τέχνη», έγραφε το 1941 σ' ένα γράμμα του ο Γιώργος Β. Μακρής, «πρέπει να 'χεις τη δύναμη ν' απαλλαχτείς από την άμεση επιρροή της. Έτσι ώστε, αργότερα κι αν σε κυριέψει, να μπορείς να έχεις τη σκέψη σου ελεύθερη».

Τι μπορεί να σας δώσει κίνητρο για να γράψετε;

Έρχονται απρόσκλητες οι φωτιές της προσωπικής μνήμης, οι αιμορραγούσες πληγές, οι έρωτες, οι καταστάσεις οι συγκινησιακά βιωμένες, η οδυνηρή απουσία ζωντανών και νεκρών. Μέσα σ’ αυτές τις φωτιές ως ορμέμφυτο έχουν ενσωματωθεί ο οξύς πόνος, τα πάθη και οι πόθοι των ανθρώπων. Όλα όσα πυρπολούν την καρδιά. Ύστερα έρχεται η κατάλληλη στιγμή που ο νους όλα αυτά τα επεξεργάζεται και τα ντύνει με των λέξεων τον ποιητικό μανδύα. Τα ίδια εσωτερικά κίνητρα με ωθούν να γράφω ξανά και ξανά.


Πότε στερεύει η φωνή, οι λέξεις δεν βγαίνουν και προτιμάται η σιωπή;

Η ποίηση είναι η γλώσσα με οποία μπορώ να εκφραστώ. Όμως, όταν αυτά που νιώθω, όταν αυτά που συμβαίνουν γύρω μου με ξεπερνούν τότε ομιλώ δια της σιωπής…


Η ερημιά, η απουσία, η μοναξιά εμπεριέχουν συναίσθημα φόβου;

Κυρίως. Όλα τούτα είναι συναισθήματα πνιγηρά που μας τρομοκρατούν. Ο φόβος είναι κάτι βαθύ, εσωτερικό που επιδρά άμεσα στο σώμα μας και το παραλύει. Κάποιες φορές καθορίζει πολλές από τις αποφάσεις μας. Κάποιες άλλες ολόκληρη τη ζωή μας…

Τι είναι αυτό που πονάει περισσότερο στη ζωή;

Ο Πλούταρχος είπε πως μέτρον βίου το καλόν ου το του χρόνου μήκος. Αυτό που πονάει περισσότερο στη ζωή είναι το να φτάνει κάποιος προς το τέλος της και να νιώθει πως δεν έχει ζήσει. Είναι αβάσταχτος, δίχως λύτρωση ο πόνος αυτός.

Μες σε μια θάλασσα-καθρέφτη, πόσο επικίνδυνα μπορεί να είναι τα νερά;

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο απ’ το να εγκλωβιστείς μέσα τους. Να φοβηθείς προς την ακτή, έξω από τη θάλασσα-καθρέφτη, να κολυμπήσεις. Όταν κοιτάμε τον καθρέφτη πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί: οφείλουμε πρώτα να γνωρίσουμε εις βάθος τα νερά της προσωπικής μας θάλασσας κι ύστερα να βρούμε το αντίδοτο του απεγκλωβισμού μας απ’ τον καθρέφτη.

Ποια η σχέση σας με τα όνειρα;

Όνειρο είναι η μήτρα που κυοφορεί τη λύτρωση και γεννά την ποίηση. Αυτή είναι και  μόνη σχέση που έχω μαζί τους.


Ποια πιστεύετε πως είναι η μεγαλύτερη αρετή που οφείλει να διασώσει η ανθρώπινη ύπαρξη;

Ήθος ανθρώπω δαίμων.

Παρελθόν-Παρόν-Μέλλον. Ποια από τις τρεις διαστάσεις του χρόνου σας εμπνέει περισσότερο;

Τ’ αποστάγματα του παρόντος δεν έχουν συλλεχθεί ακόμα. Το μέλλον δεν  μπορεί να γίνει υπαρκτό σημείο αναφοράς. Αντιθέτως το παρελθόν είναι μια χώρα οικεία, είναι ένα σπίτι που στα δωμάτιά του κατοικήσαμε, είναι το μεγαλύτερο μέρος της ταυτότητάς μας. Το παρελθόν και όσα εξ αυτού με καθόρισαν είναι αυτό που πιο πολύ μ’ εμπνέει.

Πώς κρίνετε τη σύγχρονη κοινωνική και λογοτεχνική πραγματικότητα;

Η σύγχρονη λογοτεχνική πραγματικότητα καθόλου δεν διαφέρει από την κοινωνική πραγματικότητα. Με λίγες έως ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις διέρχεται στάδιο παρακμής. Παρ’ όλα αυτά νιώθω αρκετά αισιόδοξη γιατί οφείλουμε να βλέπουμε τις καταστάσεις μέσα στις αντιφάσεις τους μια που κάθε κατάσταση μπορεί να μεταβληθεί στο αντίθετό της. Πιστεύω, λοιπόν, πως μέσα από τις στάχτες πάντα έρχεται η πολυπόθητη αναγέννηση. Το μουντό ομιχλώδες τοπίο θα έρθει στιγμή που θα γίνει ξεκάθαρο.


Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια; Αναμένεται να εκδώσετε κάποιο βιβλίο;

Είναι πολύ νωρίς ακόμα για μελλοντικά σχέδια. Μόλις πριν λίγο, τον Ιούλιο του 2014 κυκλοφόρησε η πέμπτη ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις ΑΩ, με ποιήματα αμιγώς ερωτικά, που έχει τον τίτλο Έρωτας κραταιός ως θάνατος.

Τέλος, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τη διαδικτυακή συνομιλία, να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο σας και να σας ζητήσω να κάνετε μια ευχή!

Ευχαριστώ πολύ για την ευχή σας και αντεύχομαι από βάθους σε κάθε προσδοκία σας τα κράτιστα. Σας ευχαριστώ πολύ και για τη συνομιλία μας. Ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα!