Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 9

Αποστροφές - Ανάγνωση του Αστέριου Τούτιου

του Τάσου Δενελάβα

Αστέριος Τούτιος
"Αποστροφές"
Ιδιωτική έκδοση


Μικρές νύχτες

…Μένω να ονειρεύομαι άυπνος
Αγγίζω την απουσία σου.

Η μοναξιά μας κάνει ποιητές.

Οι λέξεις του Αστέριου είναι αυτές οι στιγμές που καθημερινά υπάρχουν μαζί μας, ενίοτε μας κάνουν να αποστρέφουμε το βλέμμα μας, τις αισθήσεις μας αλλά κάπου θεωρώ ότι είναι οι στιγμές που θα θέλαμε να ζήσουμε ή έστω να δοκιμάσουμε την αλλαγή. Αποστροφές ο τίτλος της ποιητικής συλλογής του Αστέριου νομίζω καθοδηγεί τον αναγνώστη στο κλίμα της προσθαφαίρεσης στιγμών και εικόνων που όλοι έχουμε αντικρίσει στην καθημερινότητα μας.

Μαθήτριες

Κι έχεις μια μισότρελη επιθυμία
Να χαϊδέψεις τα μαλλιά τους
Ν’ ακουμπήσεις το κεφάλι τους στον ώμο σου
Να τους ψιθυρίσεις
Πως τίποτα δεν τελείωσε ακόμα
Πως τίποτα δεν άρχισε ακόμα
Πως είναι ακόμα πολύ νωρίς.

Η ενοχή μπορεί να περιμένει.

Στο ποίημα ‘Μαθήτριες’ η ζωή του αστού, το καθημερινό αδιέξοδο της ημέρας συγκρούεται με το σχεδόν αθώο χαμόγελο των μαθητριών που γυρίζουν με το λεωφορείο. Ο πεζός αφηγηματικός του λόγος διεισδύει μέσα στην ποιητική του φλέβα δίνοντας ένα αποτέλεσμα που πολλές φορές ακροβατεί ανάμεσα στην ποίηση και την αφήγηση.

Ποιητές εκδιδόμενοι

Κι ίσως να μην αξίζανε τα όσα είχαμε να πούμε
Παρασυρμένοι από μια κάποια μετεφηβική ορμή
ή μια ενίοτε ασυνείδητη ημιμάθεια.

Το τελευταίο ποίημα της συλλογής του καθόλου τυχαία βαλμένο σε αυτή τη σειρά κλείνει τις "Αποστροφές", ένα βιβλίο που θεωρώ ότι είναι μια ποίηση που πέρα από αληθινή και ισορροπημένη είναι και μια ποίηση που οι λέξεις καθαυτές οδηγούν στην περαιτέρω εξάπλωση των ποιημάτων του.