Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 34

Άννα Νικολαΐδη: "Να μην ξεχάσουμε τις ρίζες μας"

Άννα Νικολαΐδη

Συνέντευξη στον Θεοχάρη Παπαδόπουλο

Συνομιλήσαμε με την ποιήτρια και δημοσιογράφο Άννα Νικολαΐδη, με αφορμή την κυκλοφορία της ποιητικής της συλλογής Σκέψεις και λέξεις (εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος 2016).

Έχετε δώσει στην ποιητική σας συλλογή τον τίτλο: «Σκέψεις και λέξεις».  Πρόκειται για σκέψεις που κάνατε και γίνανε λέξεις πάνω στο χαρτί;
Πρόκειται για σκέψεις, βιώματα που αποτυπώθηκαν στο χαρτί με ποιητική διάθεση.

Στα ποιήματά σας χρησιμοποιείτε μια λαϊκή γλώσσα και ορισμένες λέξεις όπως: Γιούργια, ωρέ κ.λπ. Λέξεις που υπάρχουν στα δημοτικά τραγούδια, αλλά δεν τις συναντάμε στη σύγχρονη ποίηση. Πιστεύετε πως η ποίηση πρέπει να γράφεται σε λαϊκή γλώσσα; Θεωρείτε ότι λέξεις ξεχασμένες σήμερα από τους περισσότερους λογοτέχνες θα πρέπει να επανεμφανιστούν στην ποίηση;
Πράγματι, χρησιμοποιώ λαϊκή γλώσσα όπως αυτή των δημοτικών τραγουδιών, ίσως σαν μέσο παρότρυνσης. Ναι, πιστεύω ότι μπορεί η ποίηση να γραφτεί σε λαϊκή γλώσσα, να μην ξεχάσουμε τις ρίζες μας. Και βέβαια, καλό είναι να επανεμφανίζονται σε ολοένα και περισσότερους λογοτέχνες λέξεις ξεχασμένες, έτσι και η μορφή ποίησης αυτή να αποκτά διαχρονικό χαρακτήρα.

Σε ορισμένα ποιήματά σας αναφέρεστε σε παιδιά και μαθητές. Κατά τη γνώμη σας  μπορεί η ποίηση να γίνει διδακτική;
Πράγματι και επειδή κατά βάση είμαι και καθηγήτρια γαλλικών, αγγλικών και ελληνικών, θα μου άρεσε να γίνει διδακτική η ποίηση, καθώς όλα τα μηνύματα που συνήθως μεταφέρονται από τον γραπτό λόγο έχουν τη διδαχή μέσα τους, άμεσα ή έμμεσα. Το παιδί και ο μαθητής είναι μέσα στην κοινωνία, είναι μέρος της οικογένειας και του εκπαιδευτικού συνόλου άρα και ο χαρακτήρας του πρέπει να είναι μέρος της εκπαίδευσης. Καλό θα είναι ποίημα το ποίημα να γίνει διδακτικό, και άμεσα μάλιστα για να μπορέσει να χέει ολοένα και μεγαλύτερη θέση, να τοποθετηθεί όπου του αξίζει, στις καρδιές όλων.

Εκτός από την ποίηση, έχετε γράψει ένα βιβλίο για το προσφυγικό ζήτημα και είστε παραγωγός και παρουσιάστρια μιας επιτυχημένης τηλεοπτικής εκπομπής. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτές τις δραστηριότητες.
Οι δραστηριότητές μου για το βιβλίο επί του προσφυγικού απορρέουν από την ερευνητική μου εμπειρία, την οποία αγαπώ ιδιαίτερα και δεν αποχωρίζομαι. Η δε τηλεοπτική εκπομπή «Ανάδειξέ το», και το “Be well” επίσης ως τηλεοπτικό προιόν, αποτελούν και αυτά μέρη αγαπημένα της δραστηριότητάς μου της καθημερινής, αλλά και μια εξωστρέφεια που με χαρακτηρίζει όσον αφορά τον κόσμο του βιβλίου, των ποιητών, της έρευνας, του ιατρικού κόσμου, των εικαστικών, των πανεπιστημιακών, της ομορφιάς κ.λπ. Μέσα από τις εκπομπές μου ζω τις συνομιλίες, τις επαφές μαζί τους, τις ξαναζώ, τις ξαναβλέπω, τις αναπολώ, τις αγαπώ και μέσα από αυτές γεννιούνται συναισθήματα, χαρά, ανάμνηση, αλλά και έμπνευση για νέα πράγματα. Νιώθω ότι οι άνθρωποι του «Ανάδειξέ το» είναι ήδη μια οικογένεια, και εννοώ τους καλεσμένους, μας φροντίζουν, μας αγαπούν, είναι σαν το σπίτι τους το οποίο θέλουν να επισκέπτονται συχνά. Αυτό το λένε και το εισπράττουμε συχνά, κάτι το οποίο μας χαροποιεί και μας κάνει να συνεχίζουμε την προσπάθεια μας απτόητοι.

Οι Σκέψεις και λέξεις είναι η πρώτη σας ποιητική συλλογή. Ετοιμάζεται κάτι καινούργιο;
Οι Σκέψεις και λέξεις, είναι η πρώτη ποιητική μου συλλογή, ναι πράγματι. Ετοιμάζω τη δεύτερη, ήδη τη γράφω στο ίδιο μοτίβο περίπου, ενώ έχω γράψει αποσπασματικά διάφορα ποιήματα με σκοπό τη συμμετοχή μου σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Ήδη συμμετέχω στο e-poem, στις εκδόσεις Συμπαντικές διαδρομές, αλλά και οργανώνω μαζί με τη φίλη Εύα Πετροπούλου-Λιανού ποιητικές βραδιές, όπως αυτή του White Rabbit πρόσφατα αλλά και με τον γνωστό ποιητή και κριτικό λογοτεχνίας Θεοχάρη Παπαδόπουλο. Το ίδιο έχει προγραμματιστεί να γίνει και σε διάφορα μέρη της επαρχίας, για να ακούσει ο κόσμος τις Σκέψεις και λέξεις που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο Polis art cafe τον Φλεβάρη.