Συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου
Συνομιλήσαμε με τον Θανάση Χειμωνά, με αφορμή την κυκλοφορία του μυθιστορηματός του Αίτημα φιλίας (εκδόσεις Πατάκη).
Μετά το σχεδόν προφητικό "Ζούμε τις τελευταίες μας μέρες", όπου τα πάντα στην Αθήνα καταρρέουν με πάταγο, επανέρχεστε με ένα ακόμα μυθιστόρημα που κι αυτό στην ίδια πόλη διαδραματίζεται. Την αγαπάτε τελικά την Αθήνα οι ιστορίες σας μέσα σε αυτήν θα εκτυλίσσονται;
Όλα τα μυθιστορήματά μου διαδραματίζονται στην Αθήνα. Προσωπικά την βρίσκω μια πολύ άσχημη πρωτεύουσα. Κακοχτισμένη, βρόμικη… Ωστόσο είναι ένας ιδανικός τόπος για να τοποθετώ τους ήρωές μου. Η Αθήνα είναι μια πόλη πολλών ταχυτήτων. Υποβαθμισμένων γειτονιών αλλά και χλιδάτων προαστίων. Η υπόσταση του ήρωα γίνεται ακόμα πιο συμπαγής ανάλογα με τις περιοχές στις οποίες κινείται.
Οι εποχές είναι πολύ ζόρικες. Δεν διάβαζε που δεν διάβαζε ο Έλληνας τώρα με την κρίση το έκοψε τελείως. "Ξέρεις πόσοι εκδοτικοί οίκοι πάνε για φούντο;" λέει ο εκδότης με το Κοχίμπα στο χέρι στον Στέφανο τον συγγραφέα ήρωα σας. Μέσα σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες πως την βγάζει καθαρή ένας συγγραφέας που ζει αποκλειστικά από τις ιστορίες του;
Δεν την βγάζει. Ελάχιστοι συγγραφείς ζουν μόνο από τα έργα τους. Αναγκαστικά πρέπει να κάνεις και κάποια άλλη δουλειά. Εγώ έχω υπάρξει από αθλητικός συντάκτης έως συγγραφέας ερωτήσεων για τηλεπαιχνίδια. Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφώ σε εφημερίδες και site.
Και ακόμα, πώς ένας συγγραφέας αισθαντικός μπορεί να ανταγωνιστεί μια Σοφία Καρκαμπάση Νιόπλια, που κάνει με τις σομόν γλυτσερές αφηγήσεις της 27 εκδόσεις μέσα στο μήνα;
Επίσης δεν μπορεί. Δεν υπάρχει λόγος όμως. Κάθε συγγραφέας έχει έναν δικό του τρόπο που εκφράζεται και ένα συγκεκριμένο τάργκετ γκρουπ αναγνωστών. Δεν έχει νόημα να μπαίνεις σε μια λογική ανταγωνισμού. Ο συγγραφέας είναι μοναχικός λύκος.
Παρίστασθε κι εσείς όπως κι ο ήρωας σας σε παρουσιάσεις βιβλίων. Πόσο απίστευτα βαρετά είναι αυτά τα διαβάσματα αποσπασμάτων! Κι αναρωτιέμαι αν προωθούν τελικά και το ίδιο το έργο...
Η αλήθεια είναι πως συχνά είναι βαρετά. Γι' αυτό οι αναγνώσεις πρέπει να είναι σύντομες και στακάτες. Οι παρουσιάσεις στην Αθήνα δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο νόημα. Είναι περισσότερο κάτι σαν πάρτυ προς τιμή του συγγραφέα. Στην περιφέρεια όμως έχουν μεγάλο αντίκτυπο στη διάδοση του βιβλίου. Είναι και μια μεγάλη ευκαιρία για τους κατοίκους της πόλης να γνωρίσουν από κοντά τον συγγραφέα και να συνομιλήσουν μαζί του.
Ο Στέφανος έχει πολλλα δικά σας στοιχεία, πέραν της συγγραφικής ιδιότητας, έτσι δεν είναι;
Ισχύει. Μέχρι και το επώνυμό του τονίζεται κάποια στιγμή λάθος όπως συμβαίνει συχνά σε μένα (Χειμωνάς- Χειμώνας). Όλα τα βιβλία μου όμως έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία. Σε κάποια άλλα, η ιστορία που περιγράφεται έχει αντιστοιχία με την πραγματικότητα, εδώ απλώς ο ήρωας μου μοιάζει πολύ.
Ποια στιγμή φτιαξατε στο μυαλό σας την Μαριαλένα. Περνούσε π.χ. ένα κορίτσι έξω από το καφέ που αγαπάτε και έτσι δημιουργήθηκε αυτός ο χαρακτήρας;
Δυστυχώς η ιστορία είναι πολύ πιο τραγική. Πριν από ενάμιση χρόνο άκουσα στις ειδήσεις για τον θάνατο μιας νεαρής αθλήτριας. Ακριβώς όπως στο βιβλίο μού έκανε «κάτι» το χαμόγελό της και την έψαξα στο ίντερνετ και το Facebook…
Ζούμε σε άγριους καιρούς, σκληρούς και απρόβλεπτους. Σε προσωπικό επίπεδο ανησυχείτε, θα αναβάλατε ένα ταξίδι σε (επικίνδυνες) πόλεις από τον φόβο αυτών των αλλόκοτων μαχητών του μίσους;
Έχω ταξιδέψει στο Ισραήλ την εποχή που γινόντουσαν βομβιστικές επιθέσεις αλλά και στο Παρίσι το 1995 όταν Αλγερινοί τρομοκράτες έβαζαν βόμβες στο Μετρό. Όχι, δεν θα ανέβαλα ένα ταξίδι από τον φόβο των τρομοκρατών. Φυσικά, ένα άγχος θα το είχα.
Αλλάζοντας κλίμα, οι γιορτές σάς φτιάχνουν τη διάθεση, ή απλά μια γιορτή σαν τα Χριστούγεννα μόνο θλίψη φέρνει;
Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα. Όχι φυσικά όπως όταν ήμουν παιδί αλλά απολαμβάνω τις παραμονές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Η θλίψη υπάρχει σε όλους μας ασχέτως αν είναι 25 Δεκεμβρίου ή 25 Φεβρουαρίου. Από εμάς εξαρτάται.
